De lange reis van een zwerfkat
[Recensie] Dit kinderboek is een ode aan de huiskat. Of beter, zwerfkat. Onafhankelijk, eigenwijs en eigenwijs vindt dat dier zijn weg in onze mensenwereld, zijn baasje behendig om zijn poot windend. Dit is de biografie van Sjakie Geluk.
Ellen Stoop schreef het verhaal, waarin haar kattenliefde niet bepaald onder stoelen of banken gestoken wordt. Een grappig/wrange historie is het, van een trotse zelfstandige kat die al zijn stunts alleen doet, maar naarmate hij ouder wordt, behoefte krijgt aan een steuntje in de rug.
Lotte Dijkstra maakte de in hun onbeholpenheid aandoenlijke illustraties. De katten komen duidelijk uit de verf. De situaties iets minder, maar hé, je kunt niet alles hebben.
Verkleumen
Sjakie dus. Hij mijmert aan het begin van het verhaal: “Ze zeggen dat katten negen levens hebben. Als dat waar is dan ben ik, Sjakie Geluk, nu bezig aan mijn laatste. De bomen kleuren al bruin, geel en oranje. Nog even en het gaat regenen en stormen, dan waaien de blaadjes van de takken en wordt het steeds kouder. Ik wil niet nóg een jaar verkleumen in de speeltuin, mijn lijf verdraagt geen kou meer…”
Het is duidelijk, Sjakie is oud en moe. Eigenlijk wil hij niets liever dan slapen, lang en diep wegsoezelen inplaats van met grote inspanning nog een trage muis vangen. Toch vindt hij nog de energie om al zijn levens te vertellen. In elk van zijn levens beleeft hij avonturen. Dat zijn er negen uiteraard, waarvan het zevende bijna zijn laatste is:
“Ik kroop door een kier de stal in. Het paard schudde wild met zijn hoofd en brieste zo hard dat ik bijna tegen de muur werd geblazen. Zijn enorme neusgaten kwamen recht op me af…
Grote bruine ogen onder een afdakje van wimpers keken me poeslief aan. Het leek alsof hij sorry zei. Misschien was hij toch niet gevaarlijk… Zijn neus was zacht als fluweel…
toen er twee honden op me af kwamen rennen. Ik sprintte naar een hoge boom op het grasveld .. bijna was ik bij de boom, daar was ik veilig…
Ineens donderde ik omlaag, een donkere diepte in.
Baf! Met een smak belandde ik op iets hards. Een pijnscheut in mijn poten. Ik probeerde naar boven te klauteren, maar het gat was krap en nauw en ik gleed steeds terug.”
Kattenbrein
Hoe dat afloopt kun je eenvoudig te weten komen door dit boekje te kopen. Dat levert behalve inzicht in een kattenbrein, van elk verkocht boek 1 euro op voor de dierenopvang in Amsterdam (DOA). Het boek is te bestellen op www.ellenstoop.nl
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow. Ook verschenen op Nico’s recensies.
