“Tamino, neem deze toverfluit mee”
[Recensie] In deze muzikale vertelling gaan we terug naar de tijd dat er twee koninkrijken op de wereld waren. Het ene rijk werd door de zon geregeerd en het andere rijk door de maan. Helaas kregen ze flinke ruzie en vochten ze heel veel jaren met elkaar. Op een dag verdwaalt er een prins in de bergketen tussen de twee koninkrijken. We beleven met hem zijn zoektocht, zal hij de weg weer vinden?
Muzieknootjes
Op iedere dubbele pagina kun je op een muzieknootje drukken, waardoor het verhaal van De Toverfluit tot leven komt. Achterin dit boek staan de muziekstukken benoemd met daarbij een stukje achtergrond uit het verhaal en over het muziekstuk zelf. Zo lezen we bijvoorbeeld over het melisme in de stem bij Akte 1: Aria of over het tempo dat heel snel is met veel hoge noten in Akte 2: Aria. Deze moeilijke woorden worden ook uitgelegd bij het kader dat gaat over Muziektermen. De informatie is prettig om te lezen en maakt het boek tot een mooi geheel.
Magisch klokkenspel
Aan het begin van dit spannende avontuur komt de draak steeds dichter bij prins Tamino! Gelukkig zijn daar de hofdames, die een toverspreuk uitspreken om de prins te redden. De draak verdwijnt de donkere nacht in. In ruil voor het redden van het leven van de prins, willen de hofdames graag dat Tamino prinses Pamina gaat redden. Samen met Papageno, de vogelvanger, gaat hij op weg. De Koningin van de Nacht geeft Papageno een magisch klokkenspel. Wanneer Papageno de belletjes laat rinkelen, gaan de paleiswachten dansen als marionetten! Dit boek is een waar sprookje, dat wonderbaarlijk verteld wordt door Katy Flint.
Er staan in dit sprookje veel moeilijke woorden en er worden in korte tijd veel personages voorgesteld. Daarom is het prettig dit boek rustig voor te lezen en ook al kan je kind zelf lezen, het een eerste keer samen te lezen. Zo kun je uitleg geven of sommige pagina’s bijvoorbeeld twee keer lezen. De uitleg van begrippen achterin het boek helpt ook, maar persoonlijk denk ik dat een stukje wegwijs wel prettig is.
Koningin van de Nacht en Koning van de Zon
De Koningin van de Nacht en de Koning van de Zon hebben al heel erg lang ruzie. De prinses die gevangen is, wil graag dat er een eind komt aan deze belachelijke strijd. Een onderwerp dat mooi beschreven wordt door Flint.
De illustraties zijn ontzettend mooi, er gebeurt heel veel op alle pagina’s. De prenten zijn kleurrijk en springen van de pagina’s af, prachtig gemaakt door Jessica Courtney-Tickle. De diverse personages zijn opvallend getekend, de Koningin van de Nacht heeft bijvoorbeeld een flonkerende jurk aan en Papageno de vogelvanger is helemaal getekend in blaadjes. De hofdames komen tot leven in alleen de tint blauw en de toverfluit zelf wordt omgeven door sterretjes. Een waar sprookje, hierdoor heb je ook steeds wanneer je door de pagina’s heen kijkt en leest het gevoel in een sprookje te zitten.
Het boek sluit mooi af, ik sluit deze recensie graag af met dit citaat:
“Iedere dag komt de zon op en de maan gaat onder. Geen van hen is belangrijker dan de ander – en iedereen heeft zijn plek.”
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
