"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De verborgen apotheek

Woensdag, 21 april, 2021

Geschreven door: Sarah Penner
Artikel door: Patrice van Trigt

Een wraakengel in Londen

 

Een vergeten geschiedenis.
Een geheim netwerk van vrouwen.
Een erfenis van vergif en wraak.

[Recensie] Londen 1791. Nella is opgegroeid in de apotheek van haar moeder. Verstopt in een donkere steeg van de stad wist zij vrouwen te helpen bij hun kwaaltjes en hulpvragen. Na het overlijden van moeder heeft Nella haar expertise verfijnd en past ze haar kennis toe bij nogal ongebruikelijke verzoeken. Inmiddels staat ze bekend als dé apotheker die vrouwen een veilige plek én een oplossing biedt voor hun problemen. Vooral betreffende mannenproblemen. Wanneer Nella de twaalfjarige Eliza in haar apotheek ontvangt, verandert dat hun leven. Niet alleen is de komst van het kind opzienbarend, maar het is ook het meisje zelf. Nella en Eliza hebben een klik en er ontstaat een bijzondere band tussen de twee.

Londen, heden. De in de V.S. wonende Caroline wilde altijd al Britse geschiedenis studeren aan Cambridge. Op verzoek van haar man James bleef ze echter in Amerika om aan hun toekomst te werken. Hiermee cijferde ze zichzelf weg maar was toch niet ongelukkig. Om hun tienjarig huwelijksjubileum te vieren hebben de twee een reis naar Londen cadeau gekregen. Door onvoorziene omstandigheden reist Caroline alleen af naar de wereldstad en heeft ze veel om over na te denken. James bleek haar ontrouw. Struinend door de stad en verzonken in gedachten stuit Caroline op een rivierjutter. Zijn verhaal dat de Theems eeuwenoude geheimen prijsgeeft intrigeert haar en ze besluit op zijn aanbod in te gaan. Tot haar grote verbazing vindt ze een fiool, een apothekersflesje. Haar geschiedkundige belangstelling wordt getriggerd en Caroline besluit haar gedachten te verzetten door in het verleden te duiken. Ze wil het verhaal achter dit wonderlijke flesje achterhalen en duikt in de plaatselijke geschiedenis. Caroline stuit op een wonderlijk iets.

Heaven

‘De geschiedenis registreert de ingewikkelde relaties tussen vrouwen niet; het is nooit de
bedoeling dat ze worden onthuld.’

Sarah Penner heeft met De verborgen apotheek een mooie roman geschreven. De schrijfstijl is eenvoudig en toegankelijk, waardoor het boek lekker vlot te lezen is. Omdat de auteur het verhaal vanuit wisselend perspectief én tijdperk heeft geschreven, lees je feitelijk twee verhalen. Dat van Nella en Eliza is een interessant historisch geheel. Gevoelsmatig doet dat niet eens zo gek veel af aan wat geweest zou kunnen zijn. Een dergelijke apotheek bestond wel degelijk. In die tijd werden vrouwen als heks bestempeld als zij deden wat Nella deed. Daar zijn legio verhalen over dus zo gek is dat perspectief niet en doet het aan als historische fictie gebaseerd op iets wat ongetwijfeld heeft bestaan. Helaas kan ik dat niet zeggen van de verhaallijn van Caroline. Ondanks dat ze heel sympathiek overkomt en wat ze op haar bordje krijgt heel geschikt is voor deze roman. De auteur past zoveel toevalligheden toe om deze verhaallijn kloppend te krijgen dat het niet meer prettig leest. Op een bepaald moment is het te krampachtig in elkaar geschreven zodat het inboet op de geloofwaardigheid. En dat behalve jammer ook onnodig. Vooral voor een verhaallijn die zich in het heden afspeelt.

Het boek begon echt goed. Een concept van een wraakengel in het Londense sprak me meteen aan. Ook de persoonlijke verhalen die hieraan ten grondslag liggen zijn geloofwaardig en mooi uitgewerkt. Vanaf het moment dat het verhaal van Caroline zich ontwikkelt verlies ik dat gevoel. Ondanks dat het goed tot uiting komt dat de verhalen van de hoofdpersonages veel met elkaar gemeen hebben, dat de vrouwen opboksen tegen een mannencultuur, kan de auteur mij niet meer voor zich winnen. En dat vind ik oprecht jammer want in de basis is dit verhaal absoluut goed te noemen. Het zit hem in het gebrek aan geloofwaardigheid waardoor dit boek mij teleurstelt. Neem de ontdekking die Caroline doet in het steegje. Dat is zó ongeloofwaardig en niet aannemelijk in een stad als Londen. (I.v.m. spoilergevaar kan ik hierover niet verder uitweiden)

Ondanks verraad, geheimen, verdriet en wraak, toch niet de minste ingrediënten, maakt Sarah Penner het voor mij niet helemaal waar. En het begon juist heel overtuigend. Het feit dat ik het boek drie sterren geef heeft te maken met de sterke vrouwen in de hoofdrol, de prettige schrijfstijl en een verhaallijn die zich in het verleden afspeelt. Want dat deel is zowel qua sfeerschetsen als details gewoon erg overtuigend en goed.

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

Het geheime genootschap

De verborgen apotheek