"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De verduistering

Woensdag, 4 maart, 2020

Geschreven door: Karin Fossum
Artikel door: Jeannie Bertens

Een prachtig uitgekristalliseerd verhaal

[Recensie] Karin Fossum is een Noorse schrijfster van misdaadthrillers. Zij is vooral bekend van haar serie rondom Konrad Sejer. Dit is het veertiende deel met deze speurder in de hoofdrol.

Op de cover zien we een jonge vrouw (Sylvi?), ze staat bij een eenzaam gelegen huis (het huis van Miele?), donkere wolken verduisteren het geheel.

Het verhaal begint in een hotelkamer op de zesde verdieping. Sylvi en Miele en hun eenjarige zoontje Elias hebben daar ingecheckt. Elias slaapt tussen beide ouders in. De volgende dag valt Elias van zeshoog en overlijdt meteen. Wie heeft hem laten vallen, Sylvi of Miele?

In eerste instantie lijkt het een eenvoudige zaak. Sylvi vertelt Sejer dat het Miele was die hun zoontje heeft laten vallen. Miele zou op hem passen, Sylvi zou uit mogen slapen. Miele is psychisch ziek, daarom wilde Sylvi van hem scheiden. Miele zwijgt, hij verdedigt zichzelf in eerste instantie niet. Zijn medicijnen worden in de hotelkamer gevonden en zijn psychische gesteldheid blijkt uit zijn lijvige dossier. Maar Sejer twijfelt. Hij gaat met Miele in gesprek en dan blijkt Miele met een heel ander verhaal te komen, het zou Sylvi zijn die Elias naar beneden heeft laten vallen. Miele heeft bewijs dat Sylvi een slechte moeder is, ze zou meer van de drank hebben gehouden dan van Elias! ‘Strikt genomen had hij geen tijd om te slapen, die eerste nacht na het misdrijf. Hij deed toch een poging, maar lag urenlang wakker en overdacht zorgvuldig alles wat er gebeurd was.

Boekenkrant

Wat was er eigenlijk gebeurd? Dat beide ouders, Sylvi en Miele, elkaar de schuld gaven, had hem verrast, nu moest hij al zijn ideeën over hen herzien. Hen grondig onderzoeken, hen wantrouwen, nieuwe vragen stellen. Tegenover hen plaatsnemen in de wetenschap dat een van hen loog, hopen dat de leugen uitkwam, door slecht acteerwerk of doordat de persoon in kwestie in de val liep. Een val die hij misschien wel zelf moest opzetten.’

Omdat zowel Sylvie als Miele bij hun verhaal blijven, kan Sejer in eerste instantie dit mysterie niet oplossen. Ook de rechtbank komt er niet uit, beide ouders worden vrijgesproken en komen vrij.

Maar dan begint het verhaal pas echt. Eén van hen is immers een moordenaar en de ander kan dat absoluut niet verkroppen en zal zich willen wreken. Sejer zorgt dat hij op de achtergrond blijft maar volgt intussen het leven van beide ouders. Ouders die elkaar in hun verdriet kapot willen maken. En dat doen ze dan ook! Vindingrijk, gemeen en nietsontziend! Totdat één van hen een foutje maakt, maar wie?

De auteur staat erom bekend dat ze haar karakters, in dit geval Sylvi en Miele, goed uitdiept. Ze neemt daar de tijd voor, bouwt langzaam het verhaal op. Ze doet dat vanuit drie verschillende perspectieven, van Sylvi, Miele en Sejer. Verwacht dus geen spannende whodunit van deze auteur maar een prachtig uitgekristalliseerd verhaal. Een verhaal waarbij de wanhoop van beide ouders er vanaf druipt. Een wanhoop die echt is. Tot op het laatst weet je als lezer écht niet wat er nou werkelijk gebeurd is. Gelukkig begrijpt Sejer er wat meer van! Wederom weer een echte Sejer dus, voor mij een dikke vier sterren waard.

De titel De verduistering, is voor meerder gebeurtenissen uit het boek uitlegbaar. Ik wil niet spoilen dus laat het graag aan mijn medelezers over om die redenen te ontdekken!

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

Eddie Feber 1 - Lotgenoten

Konrad Sejer 1 - De verduistering

Eva's oog

Veenbrand

De fluisteraar