"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De verdwenen brieven van Esther Durrant

Woensdag, 24 juni, 2020

Geschreven door: Kayte Nunn
Artikel door: Jeannie Bertens

Een mooi liefdesverhaal

[Recensie] Rachel Parker is een vijfendertigjarige zeewetenschapper. Zij bestudeert tweekleppige en reist daarvoor over de hele wereld. Aan een vaste relatie wil ze niet beginnen, liever houdt ze het bij vluchtige relaties met jongere mannen. Ze houdt van haar werk maar blijft nooit ergens lang hangen, de wereld is zo groot en ze heeft nog lang niet alles gezien. Voor haar nieuwste project belandt ze op de Scilly-eilanden in Zuid-Engeland. Deze eilandengroep bestaat uit een groot aantal eilandjes, de meesten zijn onbewoond. Rachel huurt een cottage op een van de grotere eilanden, St. Mary, vandaaruit gaat ze op onderzoek met een motorbootje.

Het weer kan snel omslaan in die omgeving en helaas heeft Rachel er op een dag geen rekening mee gehouden en wordt ze overvallen door een zware storm. De motor van het bootje houdt er mee op en Rachel ziet zich genoodzaakt om naar een van de eilanden te zwemmen. Ze komt vast te zitten op de rotsen maar gelukkig wordt ze daar gered door Leah. Leah woont moederziel alleen op Little Embers in een oud verwaarloosd huis. Een keer per week worden de boodschappen per boot op Little Embers bezorgd en Rachel zit er dus vast totdat die boot komt, zonder telefoon of andere communicatiemogelijkheden. Leah zondert zich graag af en Rachel moet zich dan maar zien te vermaken. Kleren mag ze uitzoeken uit een koffer die blijkbaar al jaren stond te verstoffen op zolder. Bij het uitzoeken van die kleren ontdekt Rachel dat er ook zes brieven in zitten, liefdesbrieven die nooit verstuurd zijn…..

Het boek bestaat uit drie verhaallijnen die elkaar voortdurend afwisselen. Aan de titel van het hoofdstukje kun je zien waar (Londen, St. Mary of Little Embers) en wanneer (1951/1952, 2018) het verhaal zich afspeelt. Twee verhaallijnen spelen zich in de huidige tijd af, het verhaal van Eve met haar hoogbejaarde oma Esther en het verhaal van Rachel. In de derde verhaallijn speelt Esther de hoofdrol. Esther is haar jonge jaren een beroemd bergbeklimmer geweest maar voor die tijd speelde zich in haar leven een drama af.

De auteur beweegt soepel tussen de verhaallijnen en bouwt het verhaal langzaam op. Stukje bij beetje leren we Esther Durrant kennen en leren we over het bijzondere huis op Little Embers. Een soort rusthuis voor getraumatiseerde ex-militairen. De man van Esther brengt haar daar naartoe om te herstellen van een ernstige postnatale depressie. Little Embers is geïsoleerd en slechts een keer per week verschijnt er een bootje. Esther ervaart het in eerste instantie als een gevangenis, maar later weet ze de natuur er te waarderen en heeft ze meer contact met de overige patiënten, de dokter en het overige personeel. Ze leert er haar ware liefde kennen. Een liefde die wordt beschreven in brieven die nooit verstuurd werden totdat Rachel ze in 2018 vindt. De drie verhaallijnen komen dan bij elkaar. Echte liefde bestaat dus, daar moet Rachel over nadenken!

Boekenkrant

Wat een leuk boek is dit van Kayte Nunn! De verhaallijnen lopen in elkaar over, er zitten nog wat kortere verhaallijntjes in verborgen zoals bijvoorbeeld het verhaal van Leah die als een kluizenares op Little Embers woont en de ontluikende romance van Rachel met Jonah, iets dat ze helemaal niet van plan is. Het boek leest vlot weg, de verhaallijn uit 1951/1952 laat een mooi tijdsbeeld zien. De vooroordelen die maakten dat relaties op voorhand al onmogelijk waren in die tijd. Vijfenzestig jaar later ziet de wereld er anders uit en is er veel meer mogelijk. Een mooi liefdesverhaal, een liefde die vijfenzestig jaar later pas tot zijn recht kan komen. Vier sterren voor een boek dat van begin tot einde boeit.

Eerder verschenen op Perfecte Buren