Ik ga verhuizen en ik neem mee…
[Recensie] Wel eens gehoord van een kruipvoorleesboek? Neen? Nou, De verhuisdieren is zo’n boek. Een uitvouwboek van wel vier meter lang.
Een lange stoet dieren die gaat verhuizen. Hoe moet je dat als auteur en illustrator goed in beeld krijgen? Hoe kun je dat op een leuke wijze laten zien? Nou gewoon door een uitvouwbaar boek te maken en wel van vier meter lang, heeft Pieter van de Heuvel gedacht. Hij laat de dieren verhuizen en ieder neemt geen nuttige dingen mee, nee ieder dier neemt zijn of haar lievelingsspullen mee. Wat natuurlijk uitlokt om kinderen te laten vertellen wat hun lievelingsspullen zijn.
Zo zien we een wel heel bijzondere parade. En natuurlijk een grappige stoet waar veel kindercommentaar opgeleverd wordt en waar kinderen er op los kunnen fantaseren: Kolibrie wil zeker elke dag een andere bril op, hij heeft er zoveel. Hoe kunnen de nijpaarden de walvis dragen? Dat kan toch niet, hij moet zwemmen. En schildpad die op zijn rug ligt met een lamp, dat kan helemaal niet. Hij komt niet vooruit. Eland heeft een piano op de rug. En de piano is ondersteboven. En wat voor soort huis hebben de pinguïns?
Dat is zo leuk aan De verhuisdieren. De illustraties spreken voor zich en er kan heel veel op gereageerd worden.
En natuurlijk een spraakmakende cover tonen. Dieren die op elkaar staan, met hun huisraad. Dat geeft al heel veel aanleiding tot commentaar. Leuk om daar alvast uitgebreid naar te kijken.
Wat meespeelt in deze coronatijd anno 2020 jonge kinderen weten van de “Houd afstand, 1 ½ meter” regel. En dit boek is zowaar nog veel langer.
Een boek dat je kruipend kunt lezen, dat geeft alvast veel hilariteit. Dit is geen voorleesboek maar een kruipboek. Erg leuk om al kruipend het boek te bekijken. Dubbel zo leuk is dat kinderen van de ene situatie naar de andere kunnen gaan, en telkens een leuk item kunnen terughalen. En oh, wat een eind! De verhuisdieren voorlezen? Succes verzekerd.
—
Voor het eerst verschenen op De Leesclub van Alles
