"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De verloren erfgenaam

Vrijdag, 7 januari, 2022

Geschreven door: Jennifer Lynn Barnes
Artikel door: Severine Lefebre

Barnes is een meester in puzzels en plotwendingen

[Recensie] Het leven van Avery staat helemaal op zijn kop sinds ze het fortuin van Tobias Hawthorne erfde. Tenminste als ze een jaar lang samen met zijn familie in het huis woont. Het mysterie over de vraag waarom net zij als erfgenaam is gekozen, wordt steeds groter. Het is namelijk geen toeval, Tobias had haar al lang op het oog, maar waarom? Avery is vastbesloten om dit uit te zoeken, met de hulp van de kleinzonen van Tobias. Er duiken nieuwe raadsels op, waarbij de ene schokkende ontdekking na de andere wordt gedaan. En dan is er nog het gevaar van diegenen die het op Avery hebben gemunt.

Met De verloren erfgenaam heeft Jennifer Lynn Barnes een meeslepende young adult vol raadsels en geheimen neergezet. Het is het vervolg op het spannende boek De erfenis. Normaal zou dit het laatste boek zijn in Het Hawthorne-mysterie, maar de auteur heeft intussen aangekondigd dat er nog een derde boek op komst is.

Het verhaal gaat verder waar het vorige boek is geëindigd. Avery en Jameson zijn ervan overtuigd dat er een duidelijke reden moet zijn dat Avery als erfgename is gekozen. Wat, is nog onduidelijk. Ze gaan echter door met hun zoektocht hiernaar. Iets wat Xavier ook aan het doen is. Ze ontdekken een nieuw raadsel, en de oplossing van het ene leidt naar een volgende. En dat beleef je als lezer van op de eerste rij mee. De spanning zit ervan in het begin goed in, je wilt echt weten wat het geheim is achter de erfenis van Avery. En al heb je na het eerste boek al een idee, toch valt er nog heel wat te ontdekken. Waarbij niets is wat het lijkt.

De plot is subliem uitgewerkt en wordt gestaag opgebouwd. Beetje bij beetje ontrafel je de raadsels samen met Avery en de Hawthorne-kleinzonen. Om de spanning de hele tijd aanwezig te houden gebruikt de auteur de nodige cliffhangers op het einde van een hoofdstuk. De vele actie en het gevaar dat Avery loopt, duwt de spanning ook de hoogte in. Daarnaast zijn er meerdere plotwendingen in de verhaallijn, vooral naar het einde toe. Sommige hiervan zag ik absoluut niet aankomen, en vind ik uitmuntend gevonden. Andere vind ik dan weer vergezocht, vooral omdat er totaal geen aanleiding is naar de plotse plottwist.

Dans Magazine

Het concept van De verloren erfgenaam is gelijkaardig aan De erfenis. De verhaallijn bestaat ook nu weer uit het oplossen van raadsels en volgen van de daaruit voortvloeiende aanwijzingen door Avery en de Hawthorne-jongens. Dit alles gegoten in een spannend sausje. Op die manier komt er veel nieuwe informatie aan het licht. Dit zorgt ervoor dat de klemtoon geleidelijk aan verschuift naar deze onthullingen. Daarnaast is er ook meer ruimte voor romantiek, met focus op de driehoeksverhouding tussen Avery, Jameson en Grayson. Het blijft allemaal wat vaag, al lijkt het einde toch naar een bepaalde kant uit te wijzen.

Het personage van Avery is gegroeid ten opzichte van het vorige boek. Je merkt dat ze sterker en meer zelfzeker is geworden en de touwtjes meer in eigen handen neemt. Van de vier kleinzonen is Jameson het personage met de meeste evolutie. In het begin ziet hij alles als een spel, maar dit vermindert naar mate het verhaal vordert. Een positieve verandering in mijn ogen. Ook Max, de beste vriendin van Avery, komt nu meer bovendrijven. Ze krijgt een grotere rol in de verhaallijn wat erg fijn is, want ze is een grappig en aangenaam personage die wat extra humor met zich mee brengt. En ze heeft een goede klik met Xander, de jongste kleinzoon.

Jennifer Lynn Barnes heeft een toegankelijke en filmische schrijfstijl. Je kunt je erg gemakkelijk inleven in hetgeen Avery meemaakt. De spanning, het avontuur, het gevaar,… Je wilt net als de personages het mysterie onthullen. Dit zorgt voor een hoog leestempo, dat door de aangename en korte hoofdstukken nog wordt versterkt. Laat je hierbij ook meeslepen door je fantasie, want de wondere wereld (lees: rijkdom) van wijlen Tobias Hawthorne is echt overweldigend. De vele vleugels en kamers in het huis kennen we al, nu komen er nog de vele buitenverblijven bij. Met overal hun geheime gangen.

Na het verrassende einde van het fascinerende eerste boek was ik super benieuwd naar het vervolg erop. En De verloren erfgenaam heeft mijn verwachtingen zeker vervuld. Ik heb genoten van het mee puzzelen met Avery en Co., en ik werd meer dan eens verrast met de wending van de verhaallijn. Zelfs de soms wat mindere geloofwaardigheid deed niets af aan mijn leesplezier. In tegenstelling tot De erfenis voelt dit verhaal afgesloten aan, maar toch ben ik nieuwsgierig naar de evolutie van bepaalde elementen. En wie weet welke geheimen Hawthorne House nog meer heeft? Laat dat derde boek maar komen! Ik geef De verloren erfgenaam vier sterren.

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

De laatste zet

Het Hawthorne-mysterie 1 - De erfenis

De erfenis

De verloren erfgenaam