Stil van binnen
[Recensie] “Vertel me het hele verhaal,” een verzoek van een dokter aan een koppel dat bij hem op consult is. Zij ziet er zeer verzorgd uit, “het enige wat niet leek te kloppen was haar make-up. De man zag er wat ouder uit, door de kreuken in zijn kleren.”
De vrouw begint te vertellen. Over haar man, die zo van schilderen houdt. Ze vertelt waarom zij ooit voor hem gekozen heeft. Over de reizen die ze samen gemaakt hebben. Hoe ze er toe gekomen zijn om in Ierland te gaan wonen. Waarom ze weer terug zijn gegaan.
Over haar gevoel voor haar man: “En ik werd gelukkig van zijn geluk.” Over hoe gelukkig hij haar maakte “Hij vond me een landschap in het landschap. Zo noemde hij me.”
Zo staat deze novelle bol van dit soort schitterende zinnen. De ene prachtige zin volgt op de andere. Zinnen vol tederheid. “Hij werd weer de meest liefdevolle, zachte man die ik herkende van in het begin. De dromer zonder voeten op aarde. Waar ik zo voor gevallen was.”
Zo poëtisch en warm als Peter de Voecht dit verhaal vertelt. Het is geen verhaal met zinnen en woorden, het is een stukje kunst op papier. De tederheid en zachtheid spat van de bladzijdes af. Het is eigenlijk niet te beschrijven hoe bijzonder alle zinnen zijn.
En dan neemt het verhaal een plotselinge wending. “Ze keek naar haar echtgenoot. De dokter durfde deze stilte niet aan te snijden.” Je voelt de verandering in sfeer aankomen. Slechts deze twee zinnen staan op de rechterpagina. Op de linkerpagina staan de vrouw en de dokter afgebeeld, paginagroot. De illustraties in dit boek zetten de sfeer en het gevoel dat het verhaal oproept extra neer.
Heel bijzonder dat een verhaal dat voor volwassenen is geschreven zo rijk geïllustreerd is. En waarbij schrijver en illustrator elkaar zo hebben gevonden in deze setting.
Van de achterflap: “Een verhaal over herinneringen, geheugenverlies, relaties.” Bovendien heel bijzonder en verrassend door het gekozen perspectief. Een feelgoodboek, over de liefde, vlot leesbaar en oh zo warm en aangrijpend. En over trouw en zorg voor de ander. Uit het leven gegrepen.
Dit boek voel je binnenkomen. Het roept een wereld op die mensen kennen of een wereld waarover mensen gehoord hebben. En zoals het geschreven is, je voelt de emotie, je voelt je geroerd. Wat een talent heb je als je zo kunt schrijven.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
