De meester van de plotwendingen slaagt opnieuw
[Recensie] De laatste thriller van Fitzek is De weg naar huis. Dit boek gaat over Klara, die via de begeleidingstelefoon belt met Jules. De begeleidingstelefoon kan gebeld worden als je alleen door het donker naar huis moet en je voelt je angstig. De persoon die je aan de lijn krijgt begeleidt je telefonisch totdat je thuis bent. Zo begeleidt Jules Klara dus. Klara blijkt heel wat meer heeft om bang voor te zijn dan enkel de weg naar huis. Wat volgt is een verhaal vol gruwelijke details en uiteraard een paar plotwendingen.
Sebastian Fitzek wordt de meester van de plotwendingen genoemd. De psychologische thrillers die hij schrijft zijn stuk voor stuk onvoorspelbaar en spannend. Hij is dan ook de bestverkochte thrillerauteur van Duitsland.
Risicovol
Aan het schrijven van thrillers met veel of grote plotwendingen, zoals Fitzek doet, kleven echter wel risico’s. Een te grote plotwending kan ongeloofwaardig zijn. En te veel plotwendingen in een boek kunnen ervoor zorgen dat de lezer overvoerd raakt en afhaakt. Alle verhaallijnen moeten nog wel aan elkaar geknoopt kunnen worden. Plotwendingen kunnen ook leiden tot open eindjes die niet terugkomen in de climax of conclusie.
In balans
Bij Fitzeks vorige thriller, Het geschenk, raakte de balans tussen plezierig lezen en de hoeveelheid plotwendingen verstoord. In dat boek gebeurt zo veel dat je als lezer niet meer alles overziet, waardoor niet alle puzzelstukjes op hun plek vallen. Je leest de conclusie maar je voelt die niet.
Gelukkig is de balans bij De weg naar huis wel goed. De plotwendingen komen rustig op gang met een aantal kleine plotwendingen, bijna speldenprikjes. Die zorgen er voor dat je gaat twijfelen aan zowel Klara als Jules. Geleidelijk worden de wendingen groter, tot de aap uit de mouw komt. Die laatste, grote plotwending laat heel wat puzzelstukjes op hun plek vallen. Een paar kleine open eindjes blijven echter wel over, maar storend is dit niet.
Levensverhalen
Wel storend is de lange aanloop. Waar Fitzek in eerdere thriller meteen tartte met geweld en spanning, moet je daar bij De weg naar huis op wachten. Op de helft van het boek zijn er alleen nog maar de levensverhalen van Klara en Jules. Al zijn die verhalen triest en gruwelijk – beide hoofdpersonen zijn met huiselijk geweld opgegroeid – echt spannend is het verhaal nog niet. Het voelt alsof je er doorheen moet.
De weg naar huis is een iets ander soort thriller dan Fitzeks vorige boeken, je moet er meer moeite doen . Maar zet je door dan word je, zoals we gewend zijn, beloond met een paar plotwendingen die de verhaallijnen netjes aan elkaar knopen.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
