"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De wensvader

Vrijdag, 21 augustus, 2020

Geschreven door: Eric de Rooij
Artikel door: Jacqueline Stil

Eigentijdse roman over donorschap

[Recensie] De hoofdfiguur in De wensvader is Erik Poelman. Hij woont samen met zijn partner Aad en is ouderenconsulent in een bejaardenhuis. De roman bestaat uit afwisseling tussen beschrijvingen van Eriks privé leven en de avonturen op zijn werk. Tot aan het eind toe komen beide facetten van Eriks leven om en om aan de beurt.

Erik verlangt naar een kind als aanvulling  op zijn complete leven. Hij wordt achtereenvolgens door twee vrouwen gevraagd om donorvader te worden. Aad is niet blij met het idee dat een van de vrouwen, Leonie, moeder zou moeten worden. Leonie is nogal slordig is in het huishouden. Ze lijkt geen stabiele moeder te zijn.

In het bejaardentehuis worstelen de ouderen met de problemen van het ouder worden. Ze lijden aan lichamelijk  verval en er is veel gekissebis.  Er passeren veel oudjes de revue, en de auteur beschrijft op prettige wijze hun karakters.

Eén keer in de zoveel tijd houdt Erik een herdenkingsbijeenkomst  voor de mensen die in de afgelopen tijd zijn overleden. Dat wordt op sfeervolle wijze beschreven aan het eind van het boek. De hoofdpersoon is niet christelijk, maar humanistisch.  Enkele van zijn oudjes hebben wel contact met een pastoor. 

Boekenkrant

Erik Poelman staat spontaan en kalm in het leven. Slechts één keer loopt het uit op een ruzie met Aad. Ze zijn wel gek op elkaar, maar een beetje op een prozaïsch manier:

“We voelden ons onaantastbaar en onbedreigd.  Toen al, in die nacht, terwijl hij zijn naakte lijf onder de douche neuriend schoonspoelde en ik met een kop kruidenthee in bed op hem wachtte, kwam samen met gevoelens van bevrediging en geluk ook de angst voor het onverbiddelijke noodlot. Een toevallige voorbijganger steekt hem neer. Een gek gooit hem voor de trein.  Een auto ziet hem bij rechtsaf slaan over het hoofd. Een dodelijke salto.  Een onschuldig zuurtje wordt hem fataal.  Want zoveel geluk kon mij niet toevallen. In een film gaat het in de volgende scène,  na een heerlijke vrijpartij,  ook altijd mis.

Maar het ging niet mis. Na de eerste vrijpartij volgden er meer. Huissleutels werden uitgewisseld,  waarop we, na een paar jaar,  eigenaars van één huis werden, een appartement met drie kamers en een inloop kast. En nu werden we een gezinnetje,  een gezinnetje voor zo-nu -en-dan.”

De wensvader is een boek dat perfect past in de huidige tijdgeest, met een homostel van in de veertig,  met thema van zaaddonorschap, en een moderne manier van met rituelen omgaan. Ik las het met plezier. 

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles

Boeken van deze Auteur:

De wensvader

De wensvader