Een stappenplan tegen ongelijkheid
[Recensie] Zelfs bij een politiek gemiddelde onbenul gaat bij het zien van dit boek een lichtje branden. De winst van eerlijk delen groot op de cover en daaronder de subtitel ons pleidooi voor radicale democratisering. Op de achtergrond een foto van Lilian, dochter van. Jep, hier spreken de socialisten.
Moed kan Lilian Marijnissen niet ontzegd worden. In het inmiddels op een loopgravengebied lijkende, sterk gepolariseerde politieke landschap in Nederland ligt elke uitspraak van een politicus onder twintig telelenzen. Dus is simpelweg stelling nemen al een belangwekkende daad. Die stelling ook verdedigen, dat doet de fractievoorzitter van de SP in dit relaas.
Even over die partij, die zowel een communicatie- als een imagoprobleem heeft. Test het maar eens in een gesprek. De SP? Dat zijn toch communisten? Nee dus. Een regime zoals Karl Marx en later Lenin/Stalin uitrolden staat de SP zeker niet voor. Dat beeld nuanceren is een eerste cruciale stap wil je sowieso serieus genomen worden. En dat doet Marijnissen.
Toeslagenaffaire
Daarnaast legt ze uit wat er mis is in ons land. Wel tamelijk uitvoerig trouwens; van de 238 bladzijden zijn er 158 gewijd aan alle zaken die in Nederland mis gaan. Daar komen voorspelbare (politieke) problemen langs als de toeslagenaffaire, de bezuinigingen op zorg en welzijn, politie, het uit handen geven van nutsbedrijven die sindsdien hun onbeheerste streven naar winst kunnen maximaliseren. Van dat soort ongeremd neokapitalisme moeten we af. Maar op welke manier?
Dat vinden we op blz.159: “Hoe gaan we daar komen?”
“Het verschil tussen de status quo en de gewenste werkelijkheid is de motor van de vooruitgang. En deze motor van de vooruitgang moet brandstof hebben. Deze brandstof is de georganiseerde sociale strijd. De sociale strijd die onder invloed van het neoliberalisme, en daarmee toenemende individualisme, steeds meer op de achtergrond is geraakt. De organisatiegraad van de vakbonden loopt terug, steeds minder mensen zijn lid van een politieke partij en een hele generatie groeit op zonder fundamentele sociale strijd.
De kracht van analyse en argumenten is belangrijk. We hebben het zoals eerder gesteld laten gebeuren, doordat ‘het brede politieke midden’ steeds meer op elkaar is gaan lijken, en er te weinig ideeënstrijd is…”
We zijn weer thuis.
Gelukkig laat Marijnissen het niet bij politieke leuzen alleen. In de resterende bladzijden van het boek adresseert ze systematisch de bestaande problemen. En zet punt voor punt uiteen hoe deze opgelost dienen te worden. Dat is het werkelijk vernieuwende en lezenswaardige van dit boek.
Nu zijn voorspellingen altijd moeilijk, vooral als het de toekomst betreft. Maar zoals iedereen kan ervaren, is het leven in Nederland op dit moment voor veel mensen zorgwekkend. Hoe het zover is gekomen, is triest. Hoe het beter moet, legt dit boek uit.
—
Ook verschenen op Nico’s recensies en Tiktok
