Een waardige én vermakelijke opvolger van Jonassons zeer succesvolle debuut!
[Recensie] De extreem intelligente Nombeko raakt vanuit een Zuid- Afrikaanse sloppenwijk via een jarenlange gevangenschap in een militair kamp verzeild in Zweden. Daar raakt ze onder andere bevriend met meerdere hooggeplaatste personen. Ondertussen sleept ze ook nog een kist met daarin een officieel niet bestaande maar wel degelijk functionele atoombom met zich mee. Zoals je ziet is dit dus weer een uitermate opmerkelijk verhaal.
Dit verhaal bevat net als De 100 jarige man die uit het raam klom en verdween weer een enorme hoeveelheid slapstick-achtige humor. Hoewel deze soms iets te flauw was naar mijn smaak heb ik wel kunnen lachen om dit boek.
Ook in dit verhaal zit ondanks alles toch een bizarre logica. Op een uiterst fantasievolle manier klopt het verhaal wel en er zijn geen losse eindjes of grote tegenstrijdigheden. De schrijver heeft niet zomaar iets gedaan, maar overal over nagedacht. Naast de humor is het deze consistentie die dit boek en het vorige boek zo goed maakten.
Wel vraag ik me af hoe lang deze manier van vertellen leuk blijft. Nu al was het verhaal vanwege bepaalde overeenkomsten tussen dit boek en het boek over De 100 jarige man beduidend minder vernieuwend en verrassend. Als ditzelfde trucje nogmaals zou worden toegepast weet ik niet of het nog grappig en interessant zou zijn.
Hoewel ik net iets minder genoot van dit boek dan van het avontuur van De 100 jarige man, heb ik mij toch zeer vermaakt met dit boek. De hoofdpersonen zijn weer erg leuk, ook al hebben ze weinig diepgang. Het boek moet het hebben van de bizarre acties en die zijn erg goed beschreven. Het doel, een bizar, humoristisch feelgood verhaal schrijven, heeft de schrijver dus bereikt. Dit boek is dan ook uitermate geschikt om je een leuke dag te bezorgen.
—
Eerder verschenen op Drukinkt
