Uitzoeken wat je kernbehoeftes zijn
[Recensie] Ik ben een stresskip. Ik pieker over alles wel en heb (irreële) angsten over van alles en nog wat. Dat is dubbel zo ‘genieten’ in deze coronacrisis. Opeens valt mijn blik op het door o.a. Deepak Chopra en Will Smith bejubelde Denk als een monnik van Jay Shetty. De titel intrigeert me en zet me aan tot denken. Waarom denken als een monnik? Waarom niet als bijvoorbeeld een boer, zakenman of politicus of gewoon simpel een mens? Zou een monnik de wijsheid meer in pacht hebben of is zijn denkwijze heel sober en niet gecompliceerd net zoals zijn leven? Hoewel een monnik ook een man in pij kan zijn à la Broeder Tuck uit Robin Hood of een man die ambachtelijke trappistenbier brouwt, heb ik toch een boeddhistische monnik à la de Dalai Lama voor ogen. Mijn gedachten kunnen zeker soberheid en nuchterheid gebruiken. Enthousiast en gemotiveerd sla ik het boek open. Het begint al goed op de binnenkant van de achterflap:
‘Shetty zet abstracte en diepgaande lessen uit de hindoetraditie om in praktische adviezen die je kunt toepassen om stress te verminderen, je relaties te verbeteren en je verborgen krachten te identificeren.’
Ik ben Hindoestaans, ik heb een basiskennis, of beter gezegd, ik heb gehoord van het Heilige Boek, de Bhagavad Gita waar Shetty regelmatig op teruggrijpt (pag. 14), dus dan zou ik dat denken als een monnik wel gauw onder de knie moeten krijgen. Toch? Op pagina’s 30-31 staat onverwachts een opdracht. Shetty noemt het geen opdracht, maar vraagt of je het wilt proberen te doen en beantwoorden. Ik pak een notitieboekje erbij en ga aan de slag. Shetty maakt ook gebruik van tekeningen, waardoor het vertelde visueel duidelijk wordt.
Op pag. 46 staat een eyeopener voor mij:
‘En hoe meer negativiteit er om ons heen is, hoe negatiever wij worden. We denken dat klagen helpt om onze woede te verwerken, maar dat klopt niet helemaal. Uit onderzoek blijkt dat zelfs mensen die zich na wat gevloek en getier beter voelen, toch altijd nog agressiever zijn dan mensen die géén stoom hebben afgeblazen.’ Ik heb een werkconflict waar ik me bedrogen en erg gekwetst voel en ik reageer zoals hierboven beschreven bij andere collega’s/vrienden. Maar dan besluit ik om toch het gesprek met de betrokken persoon aan te gaan op een volwassen ‘monnikenmanier’.
Er staan veel wijsheden in dit boek waar ik iets mee kan. Ik zou zo drie bladzijden kunnen vullen met quotes, maar beter is als je het boek zelf leest. In deze drukke, hectische tijden is het fijn om even gedwongen te worden langzamer te leven. Om mindfull woorden tot je op te nemen en daar iets mee doen. Op een gegeven moment wordt ook duidelijk waarom het ‘denk als een monnik’ is en niet ‘denk als een boer’ o.i.d.
Enkele persoonlijke mooie stukken:
‘Elke keuze in het leven is een strijd tussen twee wolven in jezelf.’ pag. 175. De hoofdstukken over negativiteit en ego waren verhelderend. ‘Ego’ is tegenwoordig een vies woord, terwijl het Latijn is voor ‘ik’. Wanneer is alles aangaande het ‘ik’ slecht geworden?
‘De twee dingen die we moesten vergeten, zijn het goede dat wij voor anderen hebben gedaan en de ellende die anderen ons hebben bezorgd. Als je je fixeert en je in stilte beroemt op je eigen goede daden, dan groeit je ego, dus vergeet die mooie gebaren even. En als anderen je slecht behandelen, moet je dat uiteindelijk ook loslaten. […] boosheid en wrok houden je op jezelf gericht in plaats een breder perspectief te bieden.’ Pag. 216
Op pagina 243 staat een voorval beschreven dat mij kippenvel bezorgde. Het gaat over dagelijkse dankbaarheid. Zeker in deze crisis is dit een erg belangrijk thema. Ondanks de maatregelen, de gebeurtenissen en de beperkingen mogen we erg dankbaar zijn. Je hoeft de crisis niet te bedanken, maar we leven toch in een land waar we meer ‘Corona-vrijheden’ hebben dan andere landen. Het biedt ook mogelijkheden om naar je leven te kijken en aan te passen. En zo leidt het thema naadloos naar een ander thema dicht bij mijn hart, dienstbaarheid. Als persoon hoort dit bij mij. Naar familie en vrienden toe, maar ook naar vreemden. Vandaar mijn vrijwilligerswerk.
Denk als een monnik is voor mij geen makkelijk boek om te lezen. Sommige dingen moet je zeker twee keer of vaker lezen, om te beseffen en begrijpen wat er staat. Maar het is een prachtig hulpmiddel om je te aarden in het hier en nu. Om niet gehaast door te blijven gaan, maar even de tijd te nemen om te kijken waar naartoe je wilt. Uitzoeken wat je kernbehoeftes zijn en wat je dharma is. Ik zal nooit strikt als een monnik denken, maar ik voel wel een zekere kalmte die er niet eerder was.
Heb je angsten, ben je alleen maar aan het overdenken, weet je niet wat jouw doel in het leven is, dan raad ik Denk als een monnik van Jay Shetty zeker aan. Het heeft mij verrijkt. Ik zal zeker de podcasts van Shetty opzoeken.
Denk als een monnik krijgt een mooie vier sterren. Ik geef dit boek door aan mijn nichtje. Ik wens haar veel aha- en Zen-momenten toe. Namasté.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
