Ieder heeft zijn eigen kwaliteiten en mogelijkheden
[Recensie] Hoera! Helena werd vijf jaar! Een boek als cadeau is natuurlijk altijd goed en dit boek valt meteen op! Het is een groot exemplaar met grote en kleurige illustraties. Als extraatje zit er zelfs een cd bij waarop een liedje staat en bekende Nederlanders (waaronder Sanne Hans en Giel Beelen) de verschillende hoofdstukken voorlezen.
Voor ik verder ga over het boek wil ik eerst iets meer toelichting geven over de achtergrond ervan. Dexter is namelijk een echte jongeman van begin twintig, maar zijn ontwikkelingsniveau is vergelijkbaar met dat van een kind van zo’n negen maanden oud. Verder heeft Dexter autisme, auto mutileert hij en vertoont zeer moeilijk verstaanbaar gedrag. Hierdoor heeft hij 24 uur per dag zeer intensieve 1-op-1 begeleiding nodig. Je kunt je voorstellen dat dit veel invloed heeft op een gezin. Toch hebben ook mensen zoals Dexter recht op een menswaardig bestaan en de zorg en voorzieningen die hier voor nodig zijn kosten veel geld. Voor al deze dingen maakt onder andere zijn moeder, Josette Budding-Corbée, zich dan ook hard. Samen met haar man Mark heeft ze de ‘Dex Foundation’ opgezet en de gehele opbrengst van dit boek komt dan ook ten goede aan deze stichting. Meer informatie? Kijk op www.dexfoundation.nl
De reden waarom dit mij nog eens extra aan het hart gaat, is omdat mijn eigen broer, Jeroen, meervoudig complex gehandicapt is. Ik weet hoe het is om op te groeien binnen een gezin met deze zorgen en ook nu Jeroen bijna veertig is, blijven de zorgen om hem bestaan. Gelukkig heeft ook Jeroen een moeder die door blijft vechten om hem een menswaardig bestaan te geven. Zonder haar en haar vechtlust was Jeroen er niet meer geweest omdat men simpelweg niet meer wist wat ze met hem aan moesten. Mensen als Dexter en Jeroen kunnen niet voor zichzelf opkomen, ze hebben mensen nodig die dit voor hen doen.
In De Snoezel Brigade zitten drie hoofdpersonages. Bijou de poes, Bud de hond en Dex het konijn. Dex is een beetje anders omdat zijn hersens nou eenmaal een beetje anders werken. Bijou en Bud zijn zijn vrienden en helpen hem als dit nodig is.
Het hele boek is één groot verhaal, opgedeeld in hoofdstukken die ieder een eigen verhaal bevatten. In ieder hoofdstuk komen de drie vrienden personages tegen die iets lastig vinden of niet (goed) kunnen. Zo begint het eerste hoofdstuk met De Postduif die dyslectisch blijkt te zijn. Ook al bezorgt hij de brieven verkeerd, worden de vrienden natuurlijk niet boos op hem. Kloontje de Oude Feestmolen heeft de vrienden geschreven omdat ze een beetje ziek is en ze vraagt hen om op bezoek te komen, daar wordt ze altijd weer vrolijk van. De vrienden gaan op pad en komen door het hele verhaal figuren tegen die een beetje anders zijn. Lichamelijke handicaps zoals Bankje Wiebel die een poot mist of Muddy de mol die slecht kan zien bijvoorbeeld. Maar ook Paardje Wild Wild West dat slecht tegen prikkels en drukte kan, heeft een plekje gekregen in het boek.
Uiteindelijk helpen alle personages mee om Kloontje weer beter te maken en dan zie je maar dat iedereen anders is, maar ook iedereen is gewoon! Ieder heeft zijn eigen kwaliteiten en mogelijkheden. Natuurlijk mag je even verrast zijn omdat iemand er anders uitziet of anders reageert dan je verwacht, maar uiteindelijk zijn we allemaal ons eigen, unieke zelf.
Iedere pagina is gevuld met mooie tekeningen. Het is kleurrijk, er valt veel te zien en dit maakt het boek zeker ook geschikt voor jonge kinderen. Daarnaast wordt ieder personage ingeleid met een kort gedichtje. Dat maakt het verhaal extra duidelijk.
Wat ik wel een beetje jammer vind, is dat bij het hoofdstuk over de dolfijn, die gebaren gebruikt, het gedichtje niet helemaal klopt. Er staat namelijk dat je handen je oren zijn wanneer je doof bent, maar dit is niet zo. Met de ogen leest de dove de lippen en handgebaren af waardoor de ogen dus de oren zijn. De handen zijn de mond/stem. Ook deed de dolfijn maar alsof hij hen niet kon horen want boven water kon hij hen prima verstaan. In dit verhaal had ik het beter gevonden wanneer er een echt doof personage was gebruikt met een gehoorapparaat of een CI (cochleair implantaat). Ook Dex vond ik niet helemaal goed uit de verf komen. Aan het begin wordt wel genoemd dat zijn hersens wat anders werken, maar dit had in het verhaal best wat meer naar voren mogen komen.
Desalniettemin is het een erg mooi boek geworden, aantrekkelijk voor alle kinderen. De extra cd vind ik een cadeautje aangezien Helena het heerlijk vindt om naar luisterboeken te luisteren. Het is duidelijk dat Josette hier niet zomaar iets heeft neergezet! Knap gedaan en zeker 4 sterren waard!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
