"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Dit gaat over Sarah

Vrijdag, 31 januari, 2020

Geschreven door: Pauline Delabroy-Allard
Artikel door: Nico Hylkema

Extreem intense liefdesroman

“Dit gaat over Sarah, over haar unieke schoonheid, haar vooruitstekende neus als van een zeldzame soort, haar ogen van een buitengewone kleur, rotsachtig, groen, nee, toch niet groen, haar absintgroene, malachietgroene, dofgrijsgroene ogen, haar slangenogen met hangende oogleden.”

[Recensie] Zo begint de Franse schijfster Pauline Delabroy-Allard de eerste kennismaking met de violiste Sarah, de grote intense liefde van een jonge alleenstaande moeder.

Sarah dendert haar leven binnen, ze praat te hard, kleedt zich slecht, en op een oudejaarsfeestje waar de twee vrouwen elkaar ontmoeten, lijkt Sarah niet thuis te zijn. Vanaf dat moment zijn we getuige van een stormachtig verlopende relatie. De eerste pagina’s geven al aan, dat er geen gelukkig einde in het verschiet is, waarmee verder niets van de plot verklapt is.

Dit gaat over Sarah is het overdonderende debuut van een jonge Franse schrijfster. Ze is 31 jaar en documentaliste op een middelbare school in Parijs. Haar staccato-zinnen passen bij het verloop van de relatie. Kort zijn de zinnen, maar zeker niet losstaand. Ze weet vast te grijpen, mee te slepen. De heftige en erotische relatie tussen de jonge moeder en de violiste raast door de eerste helft van de roman.

Nederlandse Natuurkundige Vereniging

Het lezen is een bijna lichamelijke ervaring door de heftigheid. Zo nu en dan is een pauze op zijn plaats, een pauze die de schrijfster niet gunt. Zij gaat door en laat je zo nu en dan naar adem happend het boek even ter zijde leggen. Maar halverwege de roman verandert de toon, de snelheid.

De herhaalde verzuchting “ze leeft” verdwijnt. Het verhaal wordt duister, een duisternis die in de eerste helft ook al voorzichtig te bemerken is. En waar in de eerste helft zo nu en dan pauze in het lezen bijna noodzakelijk is vanwege de intensiteit, is dat in de tweede helft minder het geval. Toch weet Delabroy-Allard de aandacht vast te houden en uiteindelijk naar een weinig opwekkend einde te voeren. Dit gaat over Sarah is een extreme roman en de schrijfster maakt van dat extreme zeker geen geheim. Met dit debuut maakte ze in Frankrijk grote indruk en nu ook buiten haar vaderland. Niet alleen in Nederland scoort ze positieve kritieken. Ook elders zijn de lezers enthousiast. Dat wordt nog wat voor het gevreesde vervolg op een geweldig debuut.

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub Van Alles