"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Dochter van de Diepzee

Zaterdag, 11 december, 2021

Geschreven door: Rick Riordan
Artikel door: Willemijn Gigase

Duik in het diepe

[Recensie] Eerstejaarsstudent Ana Dakker studeert aan de Harding-Pencroft Academie. Leerlingen worden hier onderverdeeld in Dolfijnen, Haaien, Cephalopoden en Orka’s. Ana hoort zelf bij de Dolfijnen, die zijn gespecialiseerd in communicatie, exploratie, geheimschrift en contraspionage. Het hoogtepunt van het jaar is een test in de zee. Als Ana met haar klas onderweg is horen de tieners opeens knallen. Ze zien al snel dat hun school, HP, wordt aangevallen. De test wordt daardoor vergeten, want van hun school is niks meer over.

Rick Riordan heeft het weer voor elkaar gekregen met dit nieuwe verhaal. Dit keer draait het niet om mythologie – zoals bij Percy Jackson – maar is het gebaseerd op de verhalen van Jules Verne. Dit is ook meteen de rode draad van het verhaal. De worldbuilding, met name van de school en de verschillende afdelingen, is erg interessant, maar helaas blijf je niet lang op het droge. Bijna het hele boek speelt zich af op of onder het water.

Riordans schrijfstijl is wat lezers gewend zijn van zijn eerdere series. Goed te volgen, boeiend en geschikt voor alle leeftijden. In de Nederlandse vertaling van Marce Noordenbos is dit goed overgenomen. Riordan kan misschien beter schrijven vanuit het perspectief van een jongen (het perspectief van Ana is soms stereotyperend), maar het jeugdige van zijn karakters weet hij altijd mooi op papier te zetten. Hier en daar is het duidelijk dat de leerlingen de zwaarte van de situatie niet begrijpen, wat in combinatie met de shock en rouw goed overkomt. Ook de humor uit andere series van Rick Riordan valt in dit boek wat verder te zoeken, maar daar leent het verhaal zich dan ook minder voor.

Vanaf de eerste pagina is de toon gezet. De sfeer is goed, de hoofdstukken zijn interessant en sommige plotwendingen laten ook volwassen lezers verast achter. Rick Riordans eerbetoon aan Jules Verne zorgt voor veel ingenieuze uitvindingen waar de leerlingen van HP maar al te graag gebruik van maken. Samen met Ana ontdekt de lezer alle nieuwe puzzelstukjes. Ze laat meteen zijn dat ze dapper is. Vaak is ze nog onzeker, maar ze kan goed de leiding nemen, is strategisch aangelegd en heeft een sterk inlevingsvermogen.

Boekenkrant

De diversiteit in dit boek mag ook genoemd worden. Verschillende nationaliteiten komen de revue langs, net zoals een meisje met autisme (een nieuw favoriet personage). Alle personages hebben hun eigen kenmerken en eigenschappen. Naast Ana leert de lezer ook anderen op een dieper niveau kennen, wat het verhaal nog beter maken. 

Ga met Ana Dakker op avontuur in het diepe. Het is een kwestie van overleven in een futuristische onderwaterwereld. Rick Riordan laat een leegte achter door een prachtige school te bedenken zonder daar veel tijd te besteden, maar misschien ligt er nog een proloog in de toekomst. Fans van zijn schrijfstijl kunnen weer avonden wegdromen, maar ook nieuwelingen die houden van avontuurlijke verhalen kunnen een poging wagen!

Eerder verschenen op willemijngigase.com

Boeken van deze Auteur:

De toren van Nero

De tombe van de tiran