Vier generaties sterke vrouwen
[Recensie] Armando Lucas Correa is een Cubaanse journalist en brak internationaal door met zijn roman Het Duitse meisje. Ik ben altijd op zoek naar boeken over de WOII die niet alleen de klassieke thema’s zoals Jodenvervolging aansnijden. Dochters van de tijd neemt zijn lezers mee naar Cuba tijdens de oorlog en ik was dan ook benieuwd naar het verhaal.
Berlijn 1931, Ally wordt verliefd op Marcus, een gekleurde Duitse Jazz muzikant. Door de Duitse rassenwetten verdwijnt hij en blijft Ally alleen achter met hun dochter Lilith. Ze probeert Lilith zo goed mogelijk verborgen te houden voor de buitenwereld want de politieke atmosfeer in Duitsland zorgt ervoor dat ze overal vervolgd kunnen worden. Ally maakt de moeilijkste beslissing van haar leven wanneer ze Lilith samen met een Joods koppel helpt vluchten naar Cuba.
Cuba 1958, Lilith heeft zich gesetteld en is een knappe jonge vrouw geworden. Maar tijdens haar huwelijksreis met haar grote liefde Martin slaat het noodlot ook in Cuba toe. De revolutie breekt uit en ook zij zal voor dezelfde hartverscheurende keuze komen te staan om haar dochter Nadine het land uit te smokkelen zodat ze ergens anders een beter leven kan leiden.
Duitsland 1988, Nadine’s wereld is op zijn kop komen te staan nadat haar pleegmoeder opgepakt werd wegens misdaden in WOII en nu berecht wordt in Duitsland. Ze wordt verliefd op Anton met wie ze een dochtertje Luna krijgt. Maar de kleine Luna is echter nieuwsgierig naar haar familiegeschiedenis en begint deze uit te pluizen.
Liefde, verlies, oorlog en hoop
Dochters van de tijd is gebaseerd op enkele interessante waargebeurde gebeurtenissen. Net zoals Joden verdwenen er ook gekleurde Duitse inwoners, wat de auteur aanhaalt via het verhaal van Marcus en Lilith. Hoewel het verhaal van Lilith goed uitgewerkt is, miste ik toch wat meer diepgang in het deel over Marcus. De auteur had hier zoveel meer mee kunnen doen. Dit is ook zo met andere onderwerpen. Zo mochten de Joodse passagiers van het schip waar Lilith mee naar Cuba ging plots niet meer aan land, ook dit is een waargebeurd feit, maar wordt nauwelijks aangehaald in het verhaal. Ook dit lijkt mij een gemiste kans. Het boek bestaat uit drie grote delen, het verhaal van Ally, Lilith en Nadine en na het lezen had ik het gevoel dat alles snel afgehaspeld werd. De auteur had er beter een trilogie van gemaakt. Drie volwaardige verhalen hadden hier tot zijn recht kunnen komen, waardoor de auteur ook meer ruimte had gekregen voor een betere uitwerking. Tijdens het lezen merk je dat hij de nodige kennis heeft, maar niet voldoende plaats had in het verhaal om alles goed uit te kunnen werken, wat natuurlijk zonde is.
De auteur hanteert een fijne, eenvoudige schrijfstijl, waarbij ik wat meer latino-passie had verwacht zoals bij andere schrijvers uit deze regio. De personages zijn dan ook nogal oppervlakkig. Bovendien stel ik mij ook wat vragen bij de beweegredenen van Lilith en Nadine, waarom gaan zij niet op zoek naar wat er met hun familie in Duitsland tijdens WOII gebeurde?
Kortom De dochters van de tijd bevat een subliem verhaal, dat geschreven is in een fijne schrijfstijl, maar het had wat beter uitgewerkt kunnen zijn. Het is een gemiste kans voor deze auteur, want dit had een ijzersterke roman kunnen zijn. Voor nu blijf ik steken op 2.5 ster.
—
Eerder verschenen bij Boeken-cast
