"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Dodenlijst

Donderdag, 4 juli, 2019

Geschreven door: Martin Österdahl
Artikel door: Patrice van Trigt

Het was opnieuw smullen

[Recensie] Wanneer een hoogwaardigheidsbekleder dood wordt gevonden breekt de hel los in het Zweedse (politieke) landschap. Het is namelijk allemaal nogal luguber en opmerkelijk te noemen want de vindplaats is een koffer die zojuist is geveild. Maar dat is nog niet alles, de moordenaar, het is duidelijk dat ze daarmee te maken hebben, heeft opvallende markeringen op het gehavende lichaam van het slachtoffer achtergelaten waarvan niemand in eerste instantie weet wat ze ermee moeten doen of wat het betekent.

Maar de Zweden krijgen al snel nog iets waarover ze zich kunnen buigen want de Russen gaan hun grenzen weer eens testen. Een grootse nautische oefening, de grootste sinds de val van de muur, zet alle verhoudingen onder spanning. Wanneer het dan ook nog eens goed fout gaat met een onderzeeër en er mensenlevens op het spel komen te staan, is het de politiek die het grandioos laat afweten. De spanning is om te snijden.

Een vervolg op het verpletterende eerste deel Vraag niet om genade moet wel héél sterk zijn om te overtreffen. Dat was mijn eerste gedachte toen het tweede deel met Max Anger verscheen. Series kunnen zowel leuk als verraderlijk zijn, ze zijn hoe dan een uitdaging voor auteurs om te blijven fascineren. En gelukkig doet Dodenlijst dat, en hoe! Mensen, wát een steengoede thriller is dit weer. Verhaaltechnisch zit het geheel ijzersterk in elkaar, de verhaallijn is authentiek, doet bijzonder realistisch aan. De research voelt onfeilbaar aan, alles lijkt te kloppen. Van actie tot politiek, de spanning en de afloop: Österdahl pakt alles grondig aan en ik kan geen onvolkomenheid vinden in dit gruwelijk spannend verhaal.

Max Anger is een van mijn nieuwe favoriete hoofdpersonages in Scandi-thrillers. Wat een kerel! Österdahl profileert hem niet alleen sterk en slim maar vooral menselijk en innemend. Max beschikt over een scherp observeringsvermogen waardoor hij degene is die de lijnen verbindt tussen twee opmerkelijke zaken. Het is duidelijk dat Österdahl zijn Russisch/Zweedse kennis ten beste gebruikt en je haast filmachtig gekluisterd bent aan dit verhaal. Want tjonge, internationale betrekkingen en spanning kunnen wel degelijk spannend op papier worden gezet, dat bewijst Österdahl nu voor de tweede keer! Zijn debuut Vraag niet om genade was ook om van te smullen maar deze is zo niet nóg beter.

Boekenkrant

Vanaf de eerste pagina is het wegleggen van deze dikke pil een onmogelijkheid. De proloog speelt zich af op de Russische onderzeeër Koersk waar meteen sprake is van een behoorlijke spanningsboog die abrupt stopt en vervolgens begint het verhaal met Max. Deze cliffhanger is subtiel en tergend maar je geduld wordt beloond. Max pakt je meteen vast en neemt je mee in een beeldend beschreven verhaal. Omgevingsschetsen zijn wederom filmisch, de personages spreken enorm aan, oude bekenden zoals Pashie, zij speelde een grote rol in Vraag niet om genade, spelen ook nu weer een rol. Het draait niet allen om Max, er is zoveel moois en spannends te lezen dat je eigenlijk ogen te kort komt. Je krijgt echt binding met de hoofdrolspelers op deze manier en omdat ze zo realistisch zijn neergezet kost je dat geen enkele moeite. De dialogen voelen ook zo ongekunsteld aan, alsof je zelf getuige bent van deze gesprekken en ze voor je neus plaatsvinden.

Dus ja, wederom ben ik super enthousiast over het werk van Martin Österdahl. Het was opnieuw smullen. Gelukkig heeft hij een derde deel met voormalig elite-militair Max Anger geschreven want deze man is zó fascinerend. Geplaagd door nachtmerries (PTSS) en zijn persoonlijke bagage weet hij zich rationeel staande te houden in benarde situaties maar zijn menselijke trekjes blijven de bovenhand voeren. Volgens mij kan Österdahl nog boeken vol schrijven met deze man want Max lijkt voorlopig een onuitputtelijke bron van inspiratie. Het is nog even wachten op de vertaling voordat deze in Nederland (hopelijk) wordt uitgebracht. Gezien wat hij tot nu toe heeft geschreven ben ik benieuwd of het geheel wederom een mix zal zijn van Russisch/Zweedse spanning. Hoe dan ook, ik kijk er enorm naar uit.

Dodenlijst krijgt net als zijn voorganger Vraag niet om genade vijf sterren, geen twijfel daar.

Eerder verschenen op Perfecte Buren