Het heeft mij echt van mijn stoel geblazen
[Recensie] Ex-commando en veiligheidsadviseur Eugène Hamer wordt gevraagd om bijstand te verlenen bij een moordonderzoek. Op de plaats delict treft hij een gruwelijk schouwspel aan. In de woonkamer hangt een man met doorgesneden keel aan een touw. Boven ligt zijn vrouw dood op bed, met in de kledingkast een jongetje die deze afslachting heeft gezien.
De moordenaar daagt intussen de politie uit. Hij stuurt hen een brief waarin hij hen uitlokt hem op te sporen. Hij geeft de politie ook een link naar een website. Daarop is een elektrische stoel te zien, met daarbij een boodschap: “Pas als mijn wraak compleet is, stop ik met moorden…”
Neli Panka, inspecteur bij de afdeling Zware Criminaliteit en gespecialiseerd in de psychologie van seriemoordenaars, wordt met het onderzoek belast. Samen met Hamer opent ze de jacht op deze gestoorde dader. Dit leidt hen naar een netwerk van drugssmokkel en mensenhandel, dat terug gaat naar het vroegere Joegoslavië en de val van Srebrenica. Het is voor Neli en Hamer alvast duidelijk dat ze met een meedogenloze moordenaar te maken hebben…
Johan Andersen heeft met Dodenstoel een razend spannende thriller neergezet. Het is zijn debuutthriller, waarmee hij direct de lat heel hoog legt. Thema’s als drugs- en mensensmokkel en corruptie zijn de rode draad doorheen het verhaal. De plot van Dodenstoel zit ingenieus in elkaar. Het is complex, maar uitermate goed doordacht. Naarmate het verhaal vordert krijg je als lezer wel al het vermoeden van wie de moordenaar is, of toch deel uitmaakt van zijn netwerk. Maar meer nog dan de zoektocht naar deze moordenaar staat de “waarom” vraag centraal. Pas na een zenuwslopend einde volgt de ontknoping, die zowel verrassend als logisch is.
Omdat Dodenstoel een vrij ingewikkelde verhaallijn heeft, heb je als lezer je volle aandacht nodig tijdens het lezen. Gelukkig word je daardoor wel volledig in het verhaal gezogen. Enig minpuntje is dat er heel veel verschillende personages aan bod komen, waarvan sommige met buitenlandse namen, wat maakt dat je soms even moet nadenken of terugbladeren wie iemand ook alweer was. Misschien dat een overzicht van de personages wel handig was geweest. Maar dit is dan ook het enige dat ik aan dit verder fantastische debuut kan opmerken.
Aan spanning geen gebrek in ieder geval. Al vanaf de eerste bladzijde word je als lezer meegesleurd in het moordonderzoek. Af en toe is er even een rustpunt en krijgen we wat informatie over de personages, maar al snel zit de vaart er weer in. Dit is ook te danken aan de vlotte schrijfstijl die Johan Andersen heeft. Hoewel het verhaal erg gedetailleerd is, heb je op geen enkel moment het gevoel dat je overstelpt wordt door informatie of dat het de vaart naar beneden trekt. Integendeel, dit maakt het boek net zo sterk, omdat het daarom realistischer aanvoelt. Een sterkte die je ook vaak in Scandinavische boeken vindt.
De hoofdpersonages Neli Panka en Eugène Hamer zijn door Johan Andersen goed uitgewerkt. Al ligt de focus van het verhaal op de jacht op de moordenaar, toch is er regelmatig aandacht voor de personages. Je krijgt al snel sympathie voor Panka en Hamer, een vastberaden duo dat ondanks tegenslagen zich blijft inzetten en ervoor gaat. Zelfs als ze worden tegengewerkt. Beiden kunnen het dan ook goed met elkaar vinden en op elkaar vertrouwen, wat niet evident is in een situatie waarbij niet iedereen is die hij zegt te zijn…
Dodenstoel van Johan Andersen heeft mij echt van mijn stoel geblazen. Je zou absoluut niet aangeven dat dit zijn debuutthriller is. De beschrijvingen waren vaak zo subliem dat het bijna echt leek. Alsof de moordenaar in je eigen stad aan het werk was! Als Vlaming denk ik dat dit gevoel bij Nederlanders nog veel meer zal spelen. Ik wil als laatste ook nog opmerken dat ik de indeling heel goed gekozen vind. Er is een duidelijke link met het boek die je gaandeweg het verhaal ontdekt. Ik zou zeggen, ontdek het zelf!
Ik hoop dat Dodenstoel het begin is van nieuwe thrillerreeks rond het super leuke duo Panka en Hamer! Dodenstoel krijgt van mij dan ook een welverdiende 4,5 sterren!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
