Verdronken of vermoord?
[Recensie] TV4-verslaggeefster Ellen Tamm heeft het moeilijk. Enige tijd geleden werkte zij aan een zaak die haar zo heeft aangegrepen dat zij nauwelijks nog normaal kan functioneren. De zaak herinnerde haar heel sterk aan de dood van Elsa, haar zusje dat op achtjarige leeftijd verdronk. Ellen wordt gedwongen tijd te nemen om haar leven weer op de rails te krijgen. Zij stemt ermee in tijdelijk haar intrek te nemen in het ouderlijk huis in Örelo waar haar moeder nog steeds woont. Wanneer zij daarnaartoe onderweg is, stopt zij bij een benzinestation waar zij hoort dat in de buurt het stoffelijk overschot van een jonge, onbekende vrouw is gevonden. De moord heeft grote invloed op de bewoners van het kleine dorp, dat rust en veiligheid zou moeten bieden. De pers heeft nauwelijks interesse in deze brute moord en dat is voor Ellen aanleiding om ondanks haar persoonlijke problemen en ziekteverlof aandacht aan de zaak te besteden.
Mikaela Bley (1979) is geboren in Stockholm en woont daar samen met haar man en twee kinderen. Ze werkte als inkoper voor het tv-station TV4, maar schrijft nu fulltime. Zij debuteerde in 2016 met de thriller Dochter vermist. Donker water is het tweede deel over misdaadverslaggeefster Ellen Tamm. Mikaela Bley werd aan het publiek gepresenteerd als de nieuwe Zweedse thrillerkoningin. Ik heb bij dit soort superlatieven altijd mijn reserves. Te vaak worden lezers teleurgesteld in boeken die al voor het verschijnen de hemel in geprezen worden. Verkoopcijfers zijn vaak belangrijker dan objectieve voorlichting aan lezers, lijkt het wel.
Met haar heldere en ongecompliceerde schrijfstijl vertelt Mikaela Bley een boeiend en origineel verhaal dat verschillende lijnen kent. Er is het eigenlijke misdaadverhaal waarin Ellen geconfronteerd wordt met politiemensen die geen enkele belangstelling lijken te hebben voor de gruwelijke moord waardoor het voor Ellen aanvankelijk moeilijk is toegang te krijgen tot bruikbare informatie voor haar werkgever. Daarnaast heeft Ellen te maken met een groot aantal mensen die een uiterst specifieke relatie met elkaar hebben en weinig mededeelzaam zijn. Ondanks de vele, redelijk goed uitgewerkte personages die het verhaal bevolken, gaat het overzicht nergens verloren. Mikaela Bley voert wat dat betreft een strakke regie. Het verhaal is boeiend, heeft snelheid, kent verrassende plotwendingen maar wordt pas aan het einde spannend.
Naast dit misdaadverhaal is er het verhaal over Ellens privéleven en haar zoektocht naar het antwoord op de vraag wat er precies met haar zusje is gebeurd. Deze verhaallijn is goed in het groter geheel verwerkt en zorgt voor afwisseling en ontroering en eindigt met een origineel open einde dat ongetwijfeld een voortzetting krijgt in een volgend boek van de Ellen Tamm serie.
Donker water is een goede thriller die echter de hoge verwachtingen van de vooraankondigingen niet waarmaakt. Daarvoor mist het boek de nodige scherpte, spanning en diepgang. Het is echter wel een thriller die in een aangename stijl is geschreven en die de moeite van het lezen beslist waard is.
—
Eerder verschenen op Joop Liefaard
