Angst op alle vlakken
[Recensie] Tjerk de Vries was werkzaam als bedrijfsjurist, maar heeft zich door een reorganisatie gedwongen terug moeten trekken. Het definitieve ontslag wachtte hij echter niet af, want hij besloot zelf ontslag te nemen en van een flexpensioen gebruik te maken. Toch voelt hij zich geloosd en gedumpt als een stuk vuil, terwijl hij zich op zijn zestigste nog vitaal genoeg voelde om nog een aantal jaar door te werken. Om wat extra inkomsten te genereren besluit hij om een baantje als postbezorger aan te nemen.
Zijn van oorsprong Franse vrouw Eugenie is werkzaam als docente Frans, maar heeft nog voldoende snipperdagen om er samen met hem op uit te trekken en ze genieten samen van wandelen en fietsen in Drenthe. Daar laat Tjerk zijn oog vallen op een vroeg negentiende-eeuws boerderijtje en hij besluit zonder overleg met Eugenie om woningruil aan te vragen.
Slecht nieuws
Een ziekenhuisbezoek gooit echter danig roet in het eten. De niet agressieve zwelling in zijn oksel blijkt zich toch ontwikkeld te hebben tot lymfeklierkanker en de oncoloog vraagt of het echtpaar voor een gesprek langs zou willen komen.
“’Nee, ik heb geen tijd’, schreeuwde Tjerk inwendig, ‘Mijn leven is nu pas weer begonnen na die ellende met die rot reorganisatie! Ik wil zo door, ik wil rustig leven in Wilhelminaoord met Eugenie!’ Fietsend door Drenthe met haar, zacht neuriënd, aan mijn zij. […] De uitdrukking ’tot leven komen’ had Tjerk vóór dit gesprek met de oncoloog altijd als iets positiefs ervaren. Maar medische testen en het jargon van artsen gedroegen zich als negatief van de werkelijkheid: een positieve uitslag heeft vaak een negatieve betekenis en iets dat tot leven komt, leidt tot de dood.”
Verdwijning
Hij besluit om zijn zoon Gideon, schoondochter Vera, de kleinkinderen Donna en Zeta en Vera’s tweelingzus Reva met haar partner Xavier mee te nemen naar een pannenkoekenrestaurant om daar de slechte tijding te brengen. Echter, zover zal het niet komen, want ineens lijkt de vijfjarige Donna verdwenen te zijn.
Uit onverwachte hoek krijgt Tjerk hulp en tips over wat een ontvoering zou kunnen zijn en, samen met Vera, belandt hij in een razende rollercoaster wanneer ze de aanwijzingen volgen die hen naar de vermoedelijke verblijfplaats van Donna leiden. Door omstandigheden zijn Tjerk en Vera niet meer bereikbaar en het lukt rechercheur Orlando Coruna maar niet om het tweetal in te halen. Ze rijden via Duitsland naar België, om uiteindelijk uit te komen bij de havens van Antwerpen. Eenmaal daar begint de tijd op veel vlakken ernstig te dringen.
“In een reflex werpt Tjerk zich plat op de vloer. Hij hoort kogels ketsen, angstkreten van gasten, ziet lichtflitsen. Splinters van glas en pleisterwerk vliegen in het rond. In een mum van tijd is Olec kruipend als een poema aangekomen bij de keukendeur, die hij openzwaait. Een man in kokskleren staart hem onthutst aan. Tjerk kruipt ook laag over de grond, weg van het tafeltje en schuilt achter een pilaar. In een flits ziet hij boven de gasten die plat op de grond liggen twee mannen in leren jacks bij de ingang staan. Ze schieten met snelvuurpistolen met geluiddempers.” Pas op het einde krijgt de politie vat op de zaak en kunnen ze handelen.
Vanaf de allereerste bladzijde valt de lezer direct midden in het verhaal en de verteller sleept je mee in alle gebeurtenissen. Knottnerus weet de personages goed uit te diepen en zó neer te zetten dat ze daadwerkelijk tot leven komen. De dialogen komen heel vanzelfsprekend over. De auteur heeft een zeer natuurlijke en soepele manier van schrijven, die vlot is en zich aanpast aan de beschreven omstandigheden en gebeurtenissen. Het ene moment zijn het staccato-zinnen en tijdens andere passages meer informatief en verhalend. Er worden in dit gelaagde boek vakkundig diverse verhaallijnen uitgerold en verrassend samengebracht. plotwendingen zetten je soms op het verkeerde been en dwingen haast tot doorlezen. Tot aan de laatste zin krijgt de lezer aanwijzingen.
Het verhaal wisselt regelmatig soepeltjes van psychologische roman naar thriller. Ondanks dat de spanningsboog hierdoor regelmatig inzakt is het een zeer spannend verhaal! Er zijn nog voldoende lijntjes over om het verhaal uit te bouwen en op dit boek zal in 2018 een vervolg uitkomen.
Over de auteur
George Knottnerus (1953) heeft al diverse werken op zijn naam staan, zowel fictie, non-fictie als dichtbundels. Enkele titels zijn Open boek, Vikingzoon en Missie Berlijn. De auteur heeft in Doodangst zijn eigen loopbaan als jurist en postbezorger een plaatsje gegeven.
—
Eerder verschenen op Met de neus in de boeken
