Een roadtrip om te kunnen overleven
[Recensie] Vader Neal en zoon Jarrod Shusterman brengen los van elkaar veel verhalen, scenario’s en boeken uit. Het oeuvre van vader Neal is enorm; er zijn ook enkele boeken in een Nederlandse vertaling verschenen. Jarrod ziet nu voor het eerst een complete roman verschijnen die hij samen met zijn vader heeft geschreven.
Dry verscheen in 2018 in de Verenigde Staten en verscheen in september voor het eerst als Dor in de Lage Landen. Het uit New York afkomstige schrijversduo brengt een boek uit dat dicht op de realiteit ligt. De langdurige droogte in California is gekoppeld aan het watertekort in Kaapstad (Zuid Afrika). In 2018 leek het zelfs te leiden tot een zogenaamde Day Zero, het bizarre moment waarop de watertoevoer naar de stad zou worden gestaakt. Zo ver kwam het gelukkig niet. De angst hiervoor was de inspiratiebron voor Dor.
Neal Shusterman schrijft voor jongvolwassenen en volwassenen. Zijn doel is een boek te schrijven dat iets toevoegt aan de belevingswereld en de bewustwording van de mens. Dor start wanneer de klimaatproblematiek in de Verenigde Staten al tot ernstige besluiten heeft moeten leiden. In het zuiden van Californië is het niet langer toegestaan lang te douchen, zwembaden te vullen, auto’s te wassen en tuinen te sproeien. Alyssa en haar tienjarige broertje Garrett wonen samen met hun ouders naast een excentriek gezin. Dit gezin met hun twee zoons Brady en Kelton, leven in volledig isolement in een huis, gelijkend op een fort met eigen stroomvoorziening, boobytraps en allerhande wapens om mensen op afstand te houden. Zonder enige kennisgeving vooraf, besluit de overheid om de watertoevoer te staken onder de projectnaam ‘Tap-toe’. Wat aanvankelijk kortdurend en lastig lijkt, blijkt een lange strijd op leven en dood te worden. De enige die Alyssa en Garrett kunnen helpen, lijken de vreemde buren te zijn. En haast is geboden. Het grote gebrek aan water evolueert een complete beschaving tot een levensgevaarlijke samenleving.
Het boek is uiteindelijk een roadtrip om te kunnen overleven en wordt verteld vanuit een wisselend ik-perspectief. Ieder hoofdstuk, en dat zijn er nogal wat, wisselt ook de stijl van schrijven. Ieder ik-personage heeft niet alleen zijn eigen taalgebruik maar ook zijn eigen gevoelens met betrekking tot de gebeurtenissen. Door de spanning, het wisselend perspectief en de goed uitgewerkte personages hebben de auteurs een nagelbijtend boek uitgebracht. Een boek dat naast alle spanning ook bewustwording levert. De luxe van het continu kunnen beschikken over water is geen vanzelfsprekendheid. Wees zuinig op deze bron die van levensbelang is.
De kettingreactie die het ontbreken van water oplevert doet hier en daar denken aan onze veranderende wereld na het uitbreken van de Corona pandemie. Het hamsteren van spullen ten koste van medemensen, is een van de vele raakvlakken. Het verhaal heeft dermate veel spannende passages met dodelijk geweld dat dit een boek is voor vijftien jaar en ouder. Zelfs een vijftigplusser als ik, houd hier slapeloze nachten aan over.
Na dagen zonder water, heeft de dood geen assistentie meer nodig Aan het eind van het boek wordt het tempo en het aantal spannende momenten verder opgevoerd. De ondraaglijke spanning wordt uiteindelijk teleurstellend geblust door te worden overgoten met een ongepast ‘Disney-sausje’. Voor mij persoonlijk het enige minpunt aan dit magistrale verhaal.
Een veiling van het scenario heeft de auteurs geen windeieren gelegd. Voor veel geld zijn de rechten verkocht aan Paramount Pictures, die nu werken aan de verfilming. Het boek zal beter zijn. In 2020 ontving Dor de bekroning middels een Zilveren Griffel. De enige song die in het boek voorkomt, verkrijgt hier zijn welverdiende aandacht. Een klassieker, net als dit boek. Ik geef het boek vier dikke sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
