Je leest over prachtige landschappen en leefgebieden van de verschillende volken
[Recensie] Het boek Dragon Heart bestaat uit de volgende drie delen: 1. Blood Curse – 2. Blood Rivals – 3. Blood Magic
Nadat Mara in aanraking is geweest met een draak raakt zij helaas licht verwond, ze loopt een een kras op. Ondanks dat de wond goed geneest wordt ze verplicht een week uit de buurt van mensen te blijven. Er bestaat namelijk een grote kans dat ze geïnfecteerd is met de bloedvloek. Na deze week zal ze door helers beoordeeld worden of ze vervloekt is of niet. Vanaf het moment dat Mara is geraakt door een draak zijn mensen uiterst vijandelijk tegen haar, maar ook angstig dat Mara hen zal besmetten met de vloek via aanraking. Als Mara geïnfecteerd zou blijken te zijn dan is ze in levensgevaar. Bijna niemand heeft ooit de drakenbloedvloek overleefd. Je huid verandert tijdens de vloek in schubben en je wordt uiteindelijk waanzinnig, totdat de vloek je van binnenuit opbrandt.
Na een week wordt Mara ontboden bij de helers voor het vonnis van de drakenbloedvloek. Tijdens de beoordeling blijkt Mara tot haar grote schrik twee kleine opeenhopingen van vlekjes op haar schouders te hebben, drakenschubben. Ze heeft inderdaad de vloek en deze is ongeneeslijk. Mara wordt niet ter dood veroordeeld zoals normaal gesproken zou gebeuren, maar ze wordt samen met de draken verbannen. Haar naam en status komen te vervallen en de familiebanden verbroken. Ze staat er vanaf dat moment zo goed als alleen voor.
Na haar verbanning is Mara in het land van de Zesde Stam terecht gekomen en draken zijn daar al lange tijd niet meer gezien en worden als zeer waardevol beschouwd. Mara wil de twee draken beschermen. Tijdens haar tocht heeft Mara een spannende ontmoeting met de Zesde Stam en het stamhoofd Mros Amuhn. Hij biedt haar een kans op een eventuele toekomst, mocht ze de vloek overleven. De Drakenkoningin eist namelijk dat Mara deelneemt aan de Dragonder en als ze deze overleeft, mag ze van de koningin de draken houden. Tijdens de Dragonder moet Mara strijden met anderen waarvan wordt vermoed dat ze drakenruiters zijn. Ze moeten hun draken zien te bedwingen en berijden om te overwinnen. De wedstrijd is een restant uit de tijd dat er in overvloed draken in gevangenschap werden gehouden en men beperkingen nodig had om ze in bedwang te houden. In oorlogen werden ze als wapens ingezet, waardoor de drakenruiters de waardevolste soldaten waren. Nu de draken een bedreigde diersoort zijn geworden en er nauwelijks nog drakenrijders zijn, is de Dragonder een soort traditie geworden. Mara staat voor een onmogelijke opgave, ze heeft hier nooit voor geleerd en weet niet eens of haar draken kunnen vliegen aangezien ze altijd in gevangenschap zijn geweest in haar thuisland.
Ik had het vreselijk met Mara te doen na de veroordeling en de verbanning. Ze beseft in het begin niet wat de gevolgen van de verwonding voor haar toekomst zullen gaan betekenen. Gelukkig biedt de oude wachter Ed, die Mara al vanaf kleins af aan kent, aan om met haar mee te gaan. Ook hij is vanaf dat moment verbannen en kan nooit meer terugkeren. Mara krijgt ook nog andere begeleiders mee en ik moest lachen toen ik las wie dat waren, iets met karma. Gelukkig krijgt Mara ook hulp van Mros Amuhn. Het valt zowel Ed als Mros op dat er een bepaalde aantrekkingskracht is tussen Mara en de draken die ze in een titaniumkooi vervoert tijdens haar reis. Vooral Ed maakt zich hierover erg ongerust.
Wat heeft Ursula Visser met Mara een geweldig personage neergezet. Mara heeft het niet gemakkelijk, maar houdt zich kranig. Ze is lief en vriendelijk en in het begin een beetje naïef, na haar verbanning wordt ze echter gelukkig harder. Ik kreeg tijdens het lezen steeds meer respect voor haar en het lot dat haar te wachten staat. De oude bewaker Ed blijkt al gauw meer te zijn dan dat je had verwacht. Verder is hij een grote steun voor Mara na haar verbanning. Mara sluit met Mros Amuhn een deal, hij helpt haar bij het trainen voor de Dragonder. Mara is zich door haar onwetendheid er echter niet van bewust dat deze deal meer inhoudt dan zij kon vermoeden. De training met behulp van Ed en Mros om deel te kunnen nemen aan de wedstrijd is boeiend verteld.
Maar ook de wedstrijd zelf is enorm spannend. Ook de andere personages zijn sterk neergezet, vooral Ed, Mros Amuhn en de Drakenkoningin en haar zoon. Je leert elk personage steeds beter kennen, elk van hen heeft zo zijn/haar geheimen. De verwijzingen naar het verleden maakt duidelijk welke rol de verschillende personages spelen en waarom. Er speelt zoveel meer dan Mara had kunnen vermoeden.
Ursula Visser heeft een prettige en beeldende schrijfstijl waardoor het voor mij af en toe moeilijk was om mij los te trekken uit het verhaal, ik had het liefst het hele boek in één keer uitgelezen. Je leest over prachtige landschappen en leefgebieden van de verschillende volken. Alles is dermate mooi beschreven dat je het allemaal zo voor je ziet.
Het einde van Dragon Heart was indrukwekkend, mooi en ook ontroerend. Ik ben benieuwd hoe het verder zal gaan met Mara en haar vrienden in Dragon Bond. Dragon Heart is een mustread voor fantasy liefhebbers, vooral voor degenen die van draken houden.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
