Een grote vergissing
[Recensie] Het leren voor haar examens heeft Samantha Dierckx een hoop energie gekost. Ze is toe aan een paar rustige dagen. Haar vriendin trakteert haar daarom op een weekje naar Zweden. Ook Samuel Dieriks is toe aan vakantie. Hij weet niet goed wat hij met zichzelf aan moet en is vooral op zoek naar rust. Al snel vindt hij op internet een chalet in het mooie Zweden.
Wanneer Samantha de sleutel van het chalet in het slot steekt, staat ze oog in oog met de halfnaakte Samuel. Op dat moment beseffen ze dat er iets mis is gegaan met hun boeking. Aangezien alles vol geboekt is, zit er niets anders op dan de nacht samen in het chalet doorbrengen. Wanneer ze insneeuwen en blijkt dat Samantha dol is op kerst, weet Samuel dat deze vakantie één grote mislukking zal worden. Of zal deze dubbele boeking toch nog iets moois opleveren?
Fiona Gothfield heeft de korte hoofdstukken ingedeeld vanuit het vertelperspectief van zowel Samantha als van Samuel, zodat je de verhalen leest vanuit de twee hoofdpersonen en op deze manier een leuk overzicht krijgt van hoe deze karakters tegen de (soms netelige) situaties aankijken.
Grappig en gênant
De schrijfster weet goed de sfeer te omschrijven. Het chalet met het knapperende haardvuur en de dwarrelende sneeuwvlokken zorgen ervoor dat de lezer zich in Zweden waant. De grappige, en enigszins gênante gebeurtenis in het chalet heeft een lach op mijn gezicht getoverd.
De verhaallijn is amusant, maar (zeker in het begin) erg gehaast gebracht. Wanneer de schrijfster ervoor gekozen had om meer pagina’s aan het boek te wijden (het boek heeft maar 88 pagina’s) en meer details aan te brengen, was het een geslaagd verhaal geweest. Er ontbreken enkele punten waardoor het niet echt van de grond komt.
Zo leer je bijvoorbeeld de personages niet goed kennen. Deze zijn vanaf het begin van het boek meteen druk met activiteiten waardoor er geen tijd lijkt voor een grondige uitdieping van de karakters. De beperkte lengte van het boek speelt hier wellicht een rol in. Ook de tijdssprongen gaan te snel, waardoor de details van bepaalde periodes, situaties of reacties ontbreken. Opmerkelijk is ook dat er (de dagen nadat de dubbele boeking ontdekt is) vanuit het park niet meer wordt gesproken over de dubbele boeking. In de werkelijkheid zou dat uit den boze zijn en zouden er meteen oplossingen worden bedacht.
Tekstueel lijkt het alsof het niet vaak doorgelezen is. Naast een enkele spellingsfout, was vooral de dubbele zin op dezelfde pagina storend. Net als de zinnen achter elkaar die (bijna) hetzelfde betekenen: “Ik word slaperig” – en meteen daarna – “Slaap overmant me”. Als ook: “Eindelijk bevrijdt…” – en na een paar zinnen – “…waarna hij zich volledig loswurmt”.
Dubbele boeking heeft mij helaas niet geraakt. Het voelt te gehaast in alle opzichten.
—
Eerder verschenen op Boekencast
