Dubbelspel is een uitstekende en spannende thriller
[Recensie] Dr. Alex Cross wordt bij een zaak gehaald waarbij twee mensen werden vermoord in hun wagen. Het zijn bekenden voor Alex, namelijk Kay Willingham – de ex-vrouw van de vicepremier – en Randall Christopher – de directeur van de school waar Cross’ dochter les volgt. Door hun bekendheid wordt de zaak breed uitgemeten in de media. Samen met zijn voormalig collega John Sampson en FBI-agent Ned Mahoney duikt Cross in deze zaak. In een corrupte wereld moet hij kiezen tussen zijn gezond verstand of het vertrouwen dat in hem wordt gesteld. Tegelijk is er de lopende zaak van vermiste jonge vrouwen, die later vermoord worden teruggevonden. Wanneer de tijdspanne tussen de verdwijning en het dood terugvinden van de meisjes steeds verkleint, wordt het een race tegen de klok voor Cross en zijn team.
James Patterson is een van de meest succesvolle schrijvers van dit moment. Zo heeft hij op thrillervlak meerdere succesvolle reeksen lopen. Een daarvan mag zich alweer een boek rijker rekenen. Dubbelspel is namelijk het achtentwintigste deel in de reeks rond dr. Alex Cross. Een spannende en meeslepende thriller die ook nu weer de lezer weet te boeien van begin tot einde.
Het boek begint al direct spannend met de moord op Kay Willingham en Randall Christopher. Ze werden doodgeschoten in hun wagen, terwijl ze zich in een nogal intieme situatie bevonden. De ex-vrouw van de vicepremier samen met een politiek actieve schooldirecteur. Alex Cross kende beiden, en je merkt duidelijk dat dit hem moeilijk valt, vooral voor wat Kay betreft. De spanning neemt op dat punt ietsje af, maar blijft daarna de hele tijd stabiel, met regelmatig pieken tijdens de vele spannende actiescènes en ontdekkingen die worden gedaan in het verhaal. De veelheid aan actie in dit boek en de snelheid waarmee dit gebeurt, is een absoluut pluspunt. Maar tegelijk kan het een valkuil zijn doordat Patterson te veel wil in één verhaal.
Het politionele onderzoek is altijd een heel sterk onderdeel in de serie rond Alex Cross, en ook nu is dat niet anders. De plot zit uitstekend in elkaar, maar is dit keer ook erg complex, en dit komt voornamelijk door de verschillende cases die tegelijk door elkaar lopen. In plaats van één of twee zaken waaraan er gewerkt moet worden, zijn dit er in Dubbelspel maar liefst drie. Vooraleerst is er de moord op Kay en Christopher. Daarnaast is er ook een reeds lopende case waarbij jonge vrouwen worden ontvoerd, verkracht en vermoord, waarbij het tijdverloop steeds sneller lijkt te gaan. Al laatste loopt er een dader rond die willekeurig rijke en belangrijke personen doodschiet, met daarbij in graffiti de woorden: ‘Shoot the Rich’. Eén van deze zaken wordt vrij snel opgelost, maar de twee andere vergen behoorlijk wat tijd en zijn een pak ingewikkelder.
Cross en zijn voormalige partner Sampson van de D.C. Metropolitan Police hebben het dus erg druk in dit boek. En dan gebeurt er nog van alles in hun privéleven, waar ook de nodige aandacht naar gaat. Dit alles in één verhaal kan dus op sommige momenten wat (te)veel aanvoelen. Maar je zult je in elk geval niet snel vervelen met dit boek, er is continu actie en de spanning is vaak te snijden. En dat komt het leestempo alleen maar ten goede.
Het is aan te raden om de eerdere boeken in de reeks te lezen vooraleer aan Dubbelspel te beginnen. De verhaallijn op zich is perfect los te lezen, maar op vlak van personages en hun verleden is het wel een meerwaarde. Alex Cross, maar ook zijn familie en collega’s, gaan al vele boeken mee waardoor hun personage zich al volledig heeft gevormd. Zeker wat Cross zelf betreft, al achtentwintig boeken lang. Dat betekent wel dat de rek er intussen wat uit is, heel veel evolutie zit er niet meer in. Behalve dat hij wat meer tijd voor zijn vrouw en kinderen lijkt vrij te maken.
James Patterson heeft een vlotte en beeldende schrijfstijl, waarbij hij erin slaagt om de details in het politieonderzoek grondig te beschrijven zonder zich in de details te verliezen. De vaart blijft de hele tijd in het verhaal. De erg korte hoofdstukken helpen hier ook aan mee, die daarnaast ook nog eens de lezer triggeren om door te blijven lezen. Vooral door de veelvuldig aanwezige cliffhangers.
Ik ben een grote liefhebber van de serie rond Alex Cross, en ik kijk bij de release van elk nieuw deel dan ook enorm uit naar dat boek. Zelfs na al die jaren vind ik dat James Patterson nog steeds interessante plotwendingen en verhaallijnen verzint. Al is het ene boek beter dan het andere uiteraard. Zo vond ik het vorige boek, Hinderlaag, een absolute topthriller. Dat dit moeilijk te evenaren is, blijkt maar weer eens. Dubbelspel is een uitstekende en spannende thriller, maar hij kan niet tippen aan het vorige verhaal. Ik houd van veel en constant actie, alleen was het hier net té veel. En dat geldt een beetje voor het gehele boek. Drie verschillende cases maakte het net iets te complex en onnodig, al vond ik wel dat het leestempo vrij hoog bleef. Daarom geef ik Dubbelspel een mooie drie sterren. Intussen wacht ik alweer in spanning op het volgende boek.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
