"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De negen cirkels

Dinsdag, 31 maart, 2015

Geschreven door: Terrence Lauerhohn
Artikel door: Patrice van Trigt, Jeanine Feunekes-Both

Wat is het engste dat je kan overkomen wanneer je dood bent?

[Duorecensie] Jack ontwaakt in de hel. De demon Xahubub moet hem naar de negende cirkel begeleiden, waar Jack zijn straf zal ondergaan. De hel blijkt een krankzinnige plaats met in iedere cirkel straffen, absurde wezens en onvoorstelbare obstakels. Een van de terugkerende obstakels is de beruchte Pacmandoolhof, die de grens vormt tussen alle cirkels onderling.

De tocht wordt voor Xahubub niet alleen erg lastig door Jacks voortdurende ontsnappingspogingen, maar ook door de vrouw van de demon, Ishtra, met wie hij een echtelijke ruzie uitvecht. Zij heeft Lucifer verleid en heeft de ware macht in de hel. Haar leger bestaat uit nachtstrijders, wezens die ouder zijn dan de hel. Haar opperbevelhebber is de waanzinnige kolonel Ismraham, die zelf een duister mysterie is.

Tussen Jack en Xahubub ontstaat een wankele vriendschap die eigenlijk door geen van beiden gewild is. Jack komt er achter dat Xahubub zijn straf moet ondergaan als het de duivel niet lukt om hem naar de negende cirkel te brengen.

Versterken Jack en Xahubub hun vriendschap of kiezen ze ieder voor hun eigen welzijn? En zal het Ishtra lukken om het haar man zo moeilijk te maken dat hij er niet in slaagt om Jack in de negende cirkel te krijgen?

Dans Magazine

Lezers; Jeanine (Fantasyrecensent) en Patrice (team PB)
Duorecensie samengesteld door Patrice

Cover
Jeanine; De cover trekt meteen aandacht vanwege volgende zaken: de titel, die is weergegeven in een fantasievolle lettertype en de vrouw, die een weegschaal in haar hand houdt. De vrouw komt over als Vrouwe Justitia, maar dan niet geblinddoekt, zoals Vrouwe Justitia tegenwoordig wordt weergegeven. Ze heeft geen zwaard in haar hand, wel de weegschaal met erop een man en een veer, die elkaar in evenwicht houden. De vrouw is duidelijk geen mens, maar doet demonisch aan door haar prachtige, horrorachtige vleugels. Je krijgt door haar het vermoeden dat het verhaal over een oordeel zal gaan, maar het missen van de onpartijdige blinddoek lijkt aan te geven dat dit niet zonder slag of stoot zal gaan. Op de cover staat verder de tekst: Een modern verhaal over de negen cirkel van de hel, doorspekt met de nodige humor, spanning en tragiek. Dit is, na het lezen, treffend.

Patrice; Een aparte cover. Zowel qua ontwerp als kleurstelling. Het is duidelijk een fantasyboek. De vrouw is gedeeltelijk mens, gedeeltelijk draak(achtig). Het lettertype voor de titel is mooi van kleur maar de letters ‘c’ en ‘r’ zijn nauwelijks te onderscheiden. Het is dat je weet wat er staat. De cover is origineel en intrigerend.

Samenvatting van het verhaal
Jeanine; Het boek bestaat uit een voorwoord, 13 hoofdstukken en een epiloog. Het voorwoord is een citaat uit “Inferno” van Dante Alighieri (1265-1325). Het verhaal begint ermee dat Jack zijn ogen opent en zich in de hel blijkt te bevinden.

Patrice; Het boek begint met een angstaanjagende quote van Dante Alighieri. Als die de toon zet voor het verhaal dan staat je als lezer heel wat te wachten.

Jeanine; De demon Xahubub heeft de opdracht gekregen Jack veilig en ongedeerd naar de negende cirkel te brengen. Er is geen rechtstreekse weg, wat betekent dat Jack en de demon alle cirkels zullen moeten doorkruisen om er te komen. Jack weet niet waarom hij in de hel terecht is gekomen en Xahubub laat er weinig over los. Het blijkt niet eenvoudig te zijn om in de negende cirkel te komen. Ten eerste door Jack zelf, hij weet zeker dat hij onschuldig is en stribbelt veel tegen. Verder zijn de cirkels van de hel ook niet bepaald eenvoudig om doorheen te komen. In elke cirkel komen ze een andere uitdagingen tegen.

Patrice; Jack is op de aardse wijze dood. Hij wordt wakker in de hel. Om precies te zijn in de eerste cirkel van de hel. Daar maakt hij kennis met een bijzondere verschijning; Xahubub, een duivelachtige demon. Het is Jack niet duidelijk waarom hij daar is maar hij krijgt al snel in de gaten dat er hem een reis te wachten staat, dat hij wordt gebracht naar de negende cirkel. Maar waarom precies is hem vooralsnog een raadsel, schijnbaar komt ie daar onderweg wel achter. Zijn begeleider is echter niet bepaald mededeelzaam, mondjesmaat laat hij wat los, Jack snapt er niks van. Wat hij vervolgens te horen krijgt is dat ze samen op weg gaan naar de eindbestemming van Jack, de negende cirkel. Op het moment van vertrek moeten ze dus nog door acht cirkels. Maar wat zijn dat dan precies? En wat moet hij daar dan doen, wat wordt er van hem verwacht? Onderweg merkt Jack dat het geen gemakkelijke tocht zal gaan worden en dat iedere cirkel een onwereldse wereld op zichzelf is. Lange tijd heeft Jack werkelijk geen idee wat hij hiervan moet vinden en denkt hij maar aan één ding en dat is ontsnappen.

Jeanine; De cirkels zijn met elkaar verbonden door doolhoven. In deze doolhoven zijn de pakmannen de baas. Denk aan het spel Pacman en je weet wat er bedoeld wordt. Alleen zijn deze niet lieftallig, maar zeer gevaarlijk, ronduit moordend.
Ishtra, een vrouwelijk demon, heeft haar eigen plannen met Jack en werkt Xahubub op alle mogelijke manieren tegen. Jack is een speelbal in een groot spel waar je niet alle kanten van weet. Dit wordt in de loop van het verhaal steeds duidelijker. Xahubub is erg volhardend in zijn taak om Jack naar de negende cirkel te krijgen en Jack werkt uit eigenbelang steeds beter mee. Er ontstaat zelfs een wankele vriendschap.

Patrice; Op weg naar de negende cirkel maken ze de meest bizarre, lachwekkende en angstaanjagende situaties mee. Xahubub kent ze allemaal en kijkt nergens echt van op, maar Jack weet niet waar hij het moet zoeken. Dit is ronduit levensgevaarlijk! Maar hij is toch al dood, wat kan hem nog gebeuren? De vragen spoken door zijn hoofd, maar antwoorden krijgt hij maar moeilijk los. Toch kiest hij ervoor zich in zijn lot te schikken en af te wachten. Hij moet ook wel, ontsnappen blijkt niet mogelijk en daarbij biedt zijn gastheer ook de nodige bescherming voor de minder vredelievende creaties die ze onderweg tegenkomen. Bovendien weet Jack inmiddels dat Xahubub zwaar gestraft zal gaan worden wanneer hij hem niet aflevert op de plaats van bestemming. Het is een helse tocht.

Jeanine; Jack krijgt op een gegeven moment flashbacks over zijn verleden. Het zijn maar losse flarden waar hij geen touw aan weet vast te knopen. Is hij nou wel of niet onschuldig? Als lezer weet je net zo weinig als Jack wat er aan de hand is, je krijgt in de loop van het verhaal steeds meer informatie, dit op momenten dat Jack deze informatie zelf ook krijgt. Dit houdt behoorlijk de spanning in het verhaal.

Patrice; Xahubub leert Jack kennen en waardeert hem stiekem toch meer dan dat hij laat blijken. Hij doet dan ook alles om Jack te beschermen. Een soort van haat-liefde vriendschap ontstaat. En dan komt de negende cirkel in zicht. In alle opzichten zeer bijzonder en verrassend!

Conclusie
Patrice; De omschrijvingen van de wezens en creaties zijn zo goed en fantasierijk dat het eigenlijk jammer is dat er geen prentenboek van is gemaakt. Verhaaltechnisch is dat natuurlijk geen haalbare kaart maar de auteur heeft een magische manier van beschrijven die alleen maar vergeleken kan worden met -goede en gedetailleerde- illustraties. Het verhaal op zich moet je wel aanspreken. Het gaat over de duivel, over de hel en al het akelige dat daar tussen ligt. In het begin was het even wennen, je weg zien te vinden in het verhaal. De vele situaties -verschillen per cirkel- en de personages vragen om oplettendheid. De variaties en mogelijkheden zijn ongekend en ongeremd in dit boek. Het is smullen voor de fantasyliefhebbers, dat zeker! En dan die droge humor; “De duivel hangt het beest uit aan de Rivièra. “

Jeanine; Het boek is een heerlijke combinatie van horror, humor en sarcasme. Er komen veel fantastische, onvoorstelbaar bizarre, absurde wezens en landschappen in het verhaal voor. Bloederig, slijmerig, verleidelijk, krioelend, wat je maar aan dergelijke bijvoeglijke naamwoorden kan verzinnen, komen voor in het boek. De schrijver heeft zich dit gebied niet ingehouden en het geeft een absolute meerwaarde aan het verhaal. Het is op deze wijze zeer beeldend geschreven, je ziet de wezens en landschappen duidelijk voor je. Stuk voor stuk zijn de wezens en landschappen passend bij een hel.

Patrice; Fantasy is in dit boek fantasie op haar puurst en dat doet Terrence absoluut eer aan. Omdat Jack in het begin geen enkel idee heeft over het hoe en wat, is het verrassingseffect voor hem net zo groot als voor de lezer, dat blijft lange tijd zo. Onwaarschijnlijk snel accepteert hij de rare wezens en omstandigheden, angst is niet iets wat in hem opkomt. Hij probeert er achter te komen hoe de hel in elkaar steekt en hoe hij kan ontsnappen. Wanneer hij een poging doet komt hij in de meest hachelijke, of lachwekkende situaties terecht en kiest snel eieren voor zijn geld. Terug maar naar de bescherming van Xahubub en het onduidelijke wat hem nog gaat brengen. Stap voor stap ontdekt hij waarom hij in de hel is. Iedere cirkel is een uitdaging en stemmen hem niet bepaald vrolijk. De hel is angstaanjagend voor Jack maar voor de lezer ook nog eens erg grappig.

Jeanine; Het boek zit verder boordevol humor en vooral sarcasme. De gesprekken tussen Xahubub en Jack alleen al zijn om te smullen.

Patrice; De interactie tussen de twee zijn hilarisch. Droge humor, cynisme en sarcasme gaan prima samen in dit verhaal, met ronduit grappige situaties tot gevolg. Vrijwel vanaf het begin is dat al aanwezig, en blijft het een constante factor in het verhaal. Een moppentappende demon die de mens kent als geen ander is al grappig op zich. De schrijfstijl van Terrence zorgt voor de rest. Toch moet je goed opletten tijdens het lezen. Het verhaal bevat zoveel kleine aanwijzingen, zoveel hints en rare -onverwachte- dingen dat je snel iets mist. Het is vlot geschreven maar er passeren veel figuren de revue en het is niet altijd duidelijk waar ze voor dienen of wat hun rollen zijn. Niet alles wordt duidelijk na afloop van het verhaal. De humor en uitstekende sfeerschetsen maken dat ruimschoots goed.

Beoordeling
Patrice; “Wat is het engste dat je kan overkomen wanneer je dood bent?” 
Jeanine; De combinatie van humor/sarcasme en horror zijn meer dan geslaagd te noemen in dit verhaal. 

Eerder verschenen op Perfecte Buren.