"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Een goudvis in de zee

Zaterdag, 27 februari, 2021

Geschreven door: Fabien van der Ham, Natalie Kuypers
Artikel door: Denise de Groot

“Kan opa nu een eend zijn?”

[Recensie] Filosoferen met kinderen is iets wat niet vaak gedaan wordt. Er wordt gedacht dat kinderen te jong zijn voor filosofie en dat het te ingewikkeld is. Toch kunnen er mooie gesprekken ontstaan, als je de juiste vragen stelt.

Een goudvis in de zee is een boek dat dient als hulpmiddel om te filosoferen met kinderen. Het boek bevat 10 filosofische verhalen voor kleine en voor grote denkers.

Dit boek is geschreven door Fabien van der Ham. Aan het begin van het boek stelt ze zich voor en legt ze uit waar het idee van het boek door ontstaan is: namelijk door haar zoon Pim. Het viel haar op dat haar zoon overpeinzingen had die best wel ver gingen voor zijn leeftijd. Door de bijzondere gesprekken die met haar kinderen ontstonden besloot ze zich te specialiseren in kinderfilosofie.

Een groot pluspunt van het boek vind ik dat er aan het begin tips worden gegeven over filosoferen met kinderen. Zo wordt er uitgelegd hoe je de beste vragen kunt stellen en hoe je het gesprek kunt leiden. Ook zijn de verhalen samengesteld uit gesprekken die echt hebben plaatsgevonden. Dat geeft het boek toch wat meer dimensie. 

Hereditas Nexus

Het boek gaat over Baroe. Baroe is kampioen vragen stellen. Vragen waar al duizenden jaren over worden nagedacht, door grote filosofen. Aan het einde van elk verhaal staan denkvragen die je kunt stellen om het gesprek te starten. De onderwerpen lopen erg uiteen. Zo vraagt Baroe zich af of tijd kan stilstaan en of ranja kan vliegen. Je kunt het gesprek bij die vragen laten, maar je kunt het gesprek ook uitbreiden. Aan het einde van elk verhaal staan namelijk ook weetjes over filosofen. Zo kun je ook lezen wat echte filosofen denken. Dit is vooral leuk voor de wat oudere kinderen.

Ik ben zelf leerkracht van groep 3 en kan niet wachten om dit boek in de klas uit te proberen. Als ouder kun je er natuurlijk ook gebruik van maken.

Het enige wat ik jammer vind aan dit boek is, dat de verhalen nogal los staan van elkaar. Het zijn korte verhaaltjes van twee bladzijden. Hierdoor is er niet echt een inleiding en vind ik het soms wat abrupt eindigen. De personages komen wel steeds terug, dus dat is wel herkenbaar voor de kinderen.

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles