De verhalen zijn goed op elkaar afgestemd en de schrijfstijl is consistent
[Recensie] ‘Emma Zomer is niet één, maar vijf schrijvers, die op geheel eigen wijze en door intensieve samenwerking dit concept gestalte hebben gegeven. De personages in de Huisgenotenserie zijn elk geschreven door een andere auteur.’
Janne is geschreven door Anne West, Charlot door Chantal Claassen, Eva door Evelien de Raaff. Esmée door Renée Olsthoorn en Lydia tenslotte door Saskia M.N. Oudshoorn.
De vijf vrouwen bewonen samen een studentenhuis. Vier van hen studeren niet meer, ze hebben uiteenlopende banen. De vijfde, Eva, is de eeuwige studente. Samen delen zij lief en leed, ze steunen elkaar door dik en dun en beleven ook nog eens veel lol. De huisgenotenserie bestaat in totaal uit vijf delen en in dit eerste deel maken we voornamelijk kennis met de hoofdrolspelers. Elk hoofdstuk wordt uit het perspectief van één van hen geschreven – en steeds dus door de bijbehorende auteur – zo ontstaat toch een chronologisch verhaal zonder dubbelingen, dat is knap gedaan.
Esmée is een flamboyante vrouw die als psychotherapeut een bijzondere praktijk heeft: eentje die alleen singles bijstaat. Esmée is zelf een happy single, ze heeft zich voorgenomen om nooit een vaste relatie aan te gaan omdat ze als therapeut geloofwaardig wil blijven overkomen.
Janne is verpleegkundige, ze heeft af en toe moeite om los te komen van haar werk. Als ontspanning sport ze veel, ze gaat hardlopen en sinds een jaar zit ze ook op kickboksen. Dat vindt ze erg leuk maar ze twijfelt nog of ze er wedstrijden in wil doen.
Lydia is ambitieus, ze heeft een goede baan en is als enige in staat om regelmatig wat te sparen. Ze is kieskeurig wat mannen betreft en omgekeerd zitten mannen niet vaak op zo’n geëmancipeerde tante te wachten is haar ervaring. In dit verhaal is er tóch een man die aan haar eisen kan voldoen, zou het de ware zijn?
Eva, de eeuwige studente, zit gecompliceerd in elkaar. Ze kan niet tegen veranderingen, is er nog niet aan toe om de universiteit na al die jaren te verlaten. Ze heeft al veel diploma’s maar heeft nog steeds de behoefte om door te leren. Ook haar relatie met David is gecompliceerd. Ze hebben het jaren geleden al uitgemaakt maar zijn nog steeds friends with benefits. En hoewel ze verstandelijk goed kan beredeneren dat David van vele walletjes snoept en dat ze écht met hem moet breken, kan ze de laatste stap maar steeds niet zetten.
Charlot tenslotte, heeft nog veel moeite met het verwerken van de dood van haar moeder. De laatste maanden van moeders leven is Charlot weer bij haar ouders ingetrokken om mee te zorgen. Juist in die periode heeft vriend Sander haar keihard laten vallen, hij vond dat hij aandacht tekortkwam. Omdat Sander ook nog eens een collega was, heeft Lydia ontslag genomen en heeft de cijfertjes ingeruild voor het werken met de handjes bij een tuincentrum. Tot haar verrassing bevalt dat buitengewoon goed, het maakt ze veel gelukkiger.
De vijf vrouwen zijn dus allemaal single! Maar blijft dat zo en blijven ze allemaal in hetzelfde huis wonen? Ongetwijfeld komen we dat in de volgende vier delen te weten. Ik ben zeer benieuwd!
Als je niet weet dat hier vijf verschillende auteurs aan het werk zijn, zou je dat ook niet opvallen. De verhalen zijn goed op elkaar afgestemd en de schrijfstijl is consistent. In het eerste deel gebeurt nog niet veel, we zijn echt met de vrouwen aan het kennismaken maar ik heb hogere verwachtingen van de komende delen. Het slot van Eén huis, vijf vrouwen was wat mij betreft een aardig voorproefje hiervan. Voor nu drie sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
