"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Een kleine verrassing

Vrijdag, 9 augustus, 2019

Geschreven door: Hendrik Groen
Artikel door: Agnes Eikema

Formule raakt sleets

Het eerste boek met Hendrik Groen in de hoofdrol, Pogingen iets van het leven te maken, is een daverend (commercieel) succes geworden. Zoals dat vaker gaat volgen er meer delen die voortborduren op die succesformule. Een kleine verrassing is inmiddels het derde deel.

[Recensie] In dit verhaal lezen we niet over Hendrik en Evert in het verzorgingstehuis waar ze de boel op stelten zetten maar over de tijd toen ze nog allebei zelfstandig woonden. De vrienden komen regelmatig bij elkaar op bezoek. Er worden drankjes gedronken, spelletjes gespeeld en wat versnaperingen verorberd. Hendrik houdt zich voornamelijk bezig met het verbeteren van de wereld door de kranten lastig te vallen met kritische ingezonden brieven. Geschreven in de heerlijke kenmerkende stijl van Hendrik zelf.

Op een avond brengt Evert een onverwachte gast mee naar huis: een baby! Impulsief en ondoordacht als hij is heeft hij de baby gewoon meegenomen uit de gang van een basisschool waar op dat moment een kerstvoorstelling werd gegeven. In een moment van luttele seconden waarin Evert heeft besloten de baby mee naar huis te nemen, is hij gebombardeerd tot ontvoerder. Hoe komen de vrienden uit deze problemen? Want niet alleen Hendrik en Evert zijn druk met de baby en de verdwijning, nou ja met het proberen terug te brengen van haar, maar ook de conciërge, burgemeester en anderen die allemaal een eigen belang hebben in deze zaak.

De bekende succesformule

In Een kleine verrassing heeft Hendrik Groen zijn succesformule geprobeerd te herhalen. Het duo Hendrik en Evert is hilarisch ondanks dat ze compleet verschillend zijn. Evert heeft het hart op de tong en is het type ruwe bolster blanke pit. Hendrik daarentegen is voorzichtig en is op politiek vlak wat handiger dan zijn vriend.
Toch komt de succesformule in dit boek niet goed over, het is een herhaling van zetten. Het boek is doorspekt met humor, maar het is meer van hetzelfde. Het is voorspelbaar en naar mijn idee had Hendrik Groen beter kunnen stoppen op het hoogtepunt. Ondanks de fijne, vlotte schrijfstijl vond ik het tegenvallen.

Eerder verschenen op Boekenz

Boeken van deze Auteur:

Groeten uit Benidorm

Pogingen iets van het leven te maken