"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Een modern verlangen

Dinsdag, 29 juni, 2021

Geschreven door: Hanna Bervoets
Artikel door: Lalagè

[Recensie] Hanna Bervoets schreef al een heel aantal romans en talloze columns, maar Een modern verlangen is haar eerste bundel met korte verhalen. De helft van de veertien verhalen speelt zich af in de toekomst, waarin allerlei technologieën het leven hebben veranderd. Er zijn een paar dystopische verhalen waarin mensen vluchten. Bijvoorbeeld in de laatste drie verhalen, die bij elkaar horen, is er de belofte van de nieuwe wereld. Mensen vormen een pit van vier personen en moeten tickets kopen voor de reis die veertien maanden duurt. Elk verhaal heeft andere hoofdpersonen. Het laatste begint onderweg en maakt steeds stapjes terug in de tijd. Die bevalt me nog het minst, omdat de hoop om meer te snappen over de omstandigheden steeds minder wordt. Wel interessant is de opmerking in het middelste verhaal van een man die beweert dat die nieuwe wereld helemaal niet bestaat.

Een kort verhaal bevat niet genoeg ruimte om een volledig toekomstbeeld te schetsen, maar Hanna geeft net genoeg aanwijzingen om je er een beeld van te kunnen vormen. Het vraagt wel wat fantasie van de lezer en je moet niet verwachten dat alles precies is uitgewerkt. Bij de meeste verhalen vind ik dat niet erg.

Er is een verhaal waarin een echtpaar hun DNA laat analyseren om te bepalen welke gezondheidsrisico’s eventuele kinderen zullen lopen. Daarbij komen ze echter ook te weten wat ze zelf te wachten staat en dat drijft ze uit elkaar. In een ander verhaal mogen ouders bepalen op welke leeftijd ze hun kind de prognosekaart geven, waarin staat welke ziektes ze met welke kans zullen ontwikkelen. Daarin gaat het ook over Marsreizigers: ‘die wisten tenminste waar ze heen gingen’. Dit doet me terugdenken aan Welkom in het rijk der zieken. Er is een man die in een soort matrix leeft, dit vind ik heel goed beschreven. En dan is er nog het verhaal waarin de hoofdpersoon een robot is die een oudere mevrouw begeleidt. Dit zijn allemaal thema’s die in andere science fiction al uitgebreid zijn behandeld. Het is niet heel origineel, maar Hanna beschrijft het beeldend en het blijft mij altijd wel boeien om zo na te denken over hoe mensen in de toekomst zullen leven.

De andere zeven verhalen spelen zich in onze tijd af. Het boek begint met een verhaal met heel veel perspectieven, namelijk van allerlei buren in een straat waar een baby verdwijnt. De snelle wisselingen geven vaart aan het verhaal. Daarna gaat het over gebeurtenissen op een internetforum over cavia’s, wat suf klinkt, maar zowaar spannend wordt. ‘De doos’ is het enige verhaal dat ik me aan de hand van de titel meteen weer herinner. Het gaat over een doos waarin je gemarteld wordt, zodat je later altijd kunt denken: mijn problemen van nu zijn niet erg, want de doos is veel erger. Een fascinerend idee!

Kookboeken Nieuws

Zoals altijd bij korte verhalen vind ik sommige erg sterk en bij andere ben ik blij dat het maar een kort verhaal is. Ik had erg uitgekeken naar deze bundel en misschien vaker ‘wat raak!’ willen denken bij het eind van een verhaal, als de clou duidelijk wordt. Toch, als ik zo terugkijk, vind ik het een geslaagde, gevarieerde verzameling van typische Hanna-thema’s. Van mij mag ze vaker voor dit genre kiezen.

Eerder gepubliceerd op Lalagè Leest

Boeken van deze Auteur:

Welkom in het rijk der zieken

Alles wat er was

Fuzzie

Auteur:
Hanna Bervoets
Categorie(ën):
Literatuur