"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Een ster aan het stuur

Maandag, 8 mei, 2006

Geschreven door: Yvonne Kroonenberg
Artikel door: Daan Stoffelsen

Gekabbel over mannen en… auto’s?

Ik ben een man. En dan weet je het wel, toch? Alle mannen willen maar één ding. En dan stel je maar vast: Alles went behalve een vent, en vraag je je wanhopig af: Kan ik hem nog ruilen?Deze titels van Yvonne Kroonenberg, psychologe en (ooit) columniste bij Playboy, Margriet en NRC Handelsblad, spreken boekdelen: ik en mijn seksegenoten begrijpen er niets van. Van vrouwen, dan. In haar nieuwe boek Een ster aan het stuur (2005) krijgen we een nieuwe kans. Nu gaat het niet over seks, niet over relaties, maar over auto’s.

Ik ben dan wel man, maar slechts een passief automobilist, en daarmee begon ik deze als verhalenbundel gepresenteerde verzameling columns onbevooroordeeld. Kroonenberg schrijft in haar eerste stukje dat ze ooit een fervent treinreizigster was, maar na dertig jaar begon met de rijlessen.

‘Mijn eerste rij-instructeur was een lieve man, maar hij had geen psychologisch inzicht. In plaats van mij aan te moedigen, vertelde hij mij voortdurend wat ik verkeerd deed en dat was nogal wat. Ik wist de tweede versnelling niet van de vierde te onderscheiden, ik reed te dicht langs geparkeerde auto’s en ik vergat steeds op het juiste moment in de spiegel te kijken. Het zou nooit iets met mij worden, zag ik in de ogen van mijn rij-instructeur.’

Dat viel alleszins mee. Kroonenberg haalt alsnog haar rijbewijs, krijgt er schik in en kondigt aan het eind van het verhaal aan dat ze spoedig een groot rijbewijs wil gaan halen. Zulke anekdotes zijn de basis van deze bundel. Kroonenberg begint bij zichzelf, bij een komische situatie, een kleine ergernis of gewoon bij nieuwsgierigheid, en gaat daarvandaan naar een vaststelling over auto’s of chauffeurs of een simpel doch doeltreffend nieuw plan voor de ANWB. Kroonenberg weet bij die ANWB, en bijvoorbeeld bij de verkeerspolitie of de rijschool, de juiste mensen te vinden om vragen te stellen over proefstrepen, halogeen-koplampen en hectometerpaaltjes. Dat zijn leuke weetjes. Maar soms komt het toch gewoon neer op een cliché over mannen, dat je ze niet te veel moet tegenspreken en dat ze niet graag de weg vragen bijvoorbeeld.

Kookboeken Nieuws

Een ster aan het stuur is bij tijd en wijle onderhoudend, af en toe daadwerkelijk geestig, maar nergens scherp, nergens hilarisch. Kroonenbergs stijl is rechtdoorzee, zonder franje, maar de leesbaarheid voor basisschoolleerlingen en inburgeraars met niveau A geeft het boek weinig extra smaak. Inhoudelijk weet ze in een stukje van twee of drie pagina’s soms drie anekdotes (opgedaan in de kroeg of bij vrienden) te laten volgen op een weinig opzienbarend eigen verhaal. De hak volgt op de tak en eindigt met een lauwwarme uitsmijter, zo’n recept.

Ik heb weinig over mezelf als man, of als niet-automobilist, geleerd, niet hardop gelachen, maar heb er wel weer een cadeau-idee bij, als inspiratie te kort schiet, voor – ik noem maar wat – mensen die opgaan voor hun groot rijbewijs.


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Boeken van deze Auteur:

Leven voor gevorderden

Een ster aan het stuur