"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Een tijdelijke vertelling

Vrijdag, 22 maart, 2019

Geschreven door: Ruth Ozeki
Artikel door: Suzan Voncken

Filosofische roman over boeddhisme, dood en liefde

[Recensie] Het zestienjarige meisje Nao heeft besloten dat er maar één manier is om aan haar verschrikkelijke leven in Tokio te ontsnappen: zelfmoord. Maar voor ze dit kan doen, wil ze het verhaal van haar grootmoeder opschrijven. Zij is een boeddhistische non, die zeker honderdenvier jaar oud is en haar leven wijdt aan het verlichten van de mensheid. Terwijl ze dit allemaal deelt, schrijft ze ook over haar eigen leven, over hoe haar vader werkeloos en suïcidaal is, zijzelf enorm gepest wordt, en liever terug naar Amerika verhuist. De Canadese Ruth vindt dit dagboek, aangespoeld op het strand, en raakt betoverd door het verhaal van Nao.

Er gebeurt ontzettend veel in Een tijdelijke vertelling. Dit is mede door de hoeveelheid aan perspectieven en karakters, maar ook door de gelaagdheid. We lezen over Nao, Nao’s oma, Nao’s vader, de Japanse cultuur, Ruth die het dagboek leest, Ruth’s persoonlijke leven, ga zo maar door. Dit is dus geen boek waarbij je even kunt afdwalen en een stukje van kunt missen. Maar dat betekent dus ook dat er nooit een moment van verveling is.

Deze roman zit vol met filosofische vraagstukken, waardoor je als lezer constant aan het denken gezet wordt. Dit boek is wel voor een groot deel gefocust op boeddhisme, een levensbeschouwing waar ik persoonlijk weinig van weet. Het was op dit gebied zeker leerzaam, maar soms werd het wat overvloedig en daardoor vermoeiend.

Een tijdelijke vertelling is een mooie, uitgebreide en bijzondere roman. Het behandelt uiteenlopende thema’s zoals dood, hoop, angst en liefde. Het zet je aan het denken en laat je niet gauw los.

Boekenkrant

Eerder verschenen op Suus Leest

*Suzan las deze roman in het Engels