Een heerlijk Schots tintje
‘Semper Vigilo’
[Recensie] Een web van leugens is het 22ste deel in de reeks rond speurder John Rebus. Het boek begint meteen spannend wanneer een groepje kinderen een auto vindt in een verlaten stuk bos. Ze gaan kijken of ze nog wat kunnen vinden en vinden een lijk in de kofferbak. Een van de jongens belt de politie en zo gaat het balletje rollen. De man in de kofferbak blijkt privédetective Stuart Bloom, hij wordt al tien jaar vermist. Bloom ligt, met handboeien om zijn enkels, in zijn Volkswagen Polo.
In de eerste helft van het boek neemt Ian Rankin je mee in heel veel verschillende verhaallijnen en erg veel karakters. Je moet echt goed je aandacht erbij houden om iedereen uit elkaar te houden. We maken onder andere kennis met hoofdrechercheur Siobhan Clarke. Zij maakt deel uit van een jong team dat bekijkt waar het destijds qua politieonderzoek rondom de vermissing van Bloom fout is gegaan. Er is nooit boven water gekomen wat er nou precies met hem is gebeurd. Nu ze hem hebben gevonden is de hamvraag hoe hij in de kofferbak terecht is gekomen en ook wie dat op zijn geweten heeft, er is duidelijk sprake van een misdrijf. Toch zijn er een heleboel onduidelijkheden en die worden ook gevoed doordat er tien jaar geleden flink fouten zijn gemaakt. Nu nog de antwoorden zien te vinden, iets dat Siobhan maar moeilijk kan loslaten. Ze heeft geen goed gevoel en wil voorkomen dat er iets over het hoofd wordt gezien. Er mag niets fout gaan en dus vraagt ze om hulp, een geoefend oog en ervaring is welkom.
Het uitzoeken van een moord die 10 jaar geleden is gepleegd, is geen gemakkelijke zaak wanneer blijkt dat er destijds de ene na de andere fout is gemaakt. Siobhan kan de expertise van een oude rot in het vak goed gebruiken en vraagt of John Rebus haar kan helpen. Vanaf dat moment, dit is in het tweede deel van het boek, komt er vaart in het verhaal. John assisteert het team bij het verkrijgen van antwoorden. Hij is al met pensioen maar wil ondanks dat graag helpen. Tijdens de dagelijkse wandelingen met zijn trouwe hond Brillo komt hij op de beste ideeën en gaat al wandelend op onderzoek uit waarbij hij met veel mensen van vroeger in gesprek gaat. Niet in functie, maar gewoon als burger. Dit is zijn manier om een eventuele verdachte niet meteen de stuipen op het lijf te jagen, daarbij weet iedereen dat hij met pensioen is dus lijkt hij voor iemand die iets te verbergen heeft geen directe bedreiging. Door deze methode toe te passen vindt John de missende informatie en langzaam vallen de ontbrekende puzzelstukjes op de juiste plek. Door deze zoektocht en subtiele spanningsopbouw blijft het tot de laatste bladzijde spannend.
‘In een aflevering van CSI zou de zaak al zijn opgelost’
De verhaallijn rond het politie duo Steele en Edwards geeft je een goed beeld hoe het er in dit politiekorps aan toe gaat, de een is manipulatief en de ander misbruikt zijn macht. En ze gaan hiermee veel verder dan je verwacht. Dit duo moet je zeker niet onderschatten want ze komen verrassend uit de hoek en niet altijd even positief. Hun functie in het verhaal is verrassend te noemen. De auteur omschrijft de karakters goed en geeft hiermee de personages voldoende verdieping mee die functioneel is voor het verhaal. Dat geldt overigens ook voor de andere (hoofd)personages in deze thriller. Iedereen komt goed uit de verf, voor zover nodig.
Het verhaal is mooi verdeeld in dagen, hierdoor erg overzichtelijk en elke dag heeft meerdere hoofdstukken. In totaal speelt alles zich af in een kleine twee weken. Je krijgt een kijkje achter de schermen van hoe het er eventueel in een rechercheteam aan toe gaat en hoeveel mensen er betrokken zijn bij een groot onderzoek. Hierdoor voel je je meer betrokken in het verhaal en blijf je lezen. Persoonlijk vind ik het erg leuk dat het boek zich afspeelt in Schotland. De schrijver woont en werkt zelf in Edinburgh. De plaatsen die voorkomen in het boek zijn meestal erg herkenbaar als je er bent geweest op bijvoorbeeld een vakantie. Ook de whisky vloeit rijkelijk in het boek, wat het een heerlijk Schots tintje geeft. Ik ben een groot liefhebber van Schotland en kon de sfeer bijzonder waarderen.
Een web van leugens is een goed en spannend verhaal. Af en toe een vleugje humor maakt dat het allemaal wat minder zwaar is en dat heeft een positief effect op het geheel. Ik geef John Rebus en de zijnen graag 4 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
