Een verhaal vol hoop, liefde, verdriet en relaties
[Recensie] Toen ik de cover van dit boek zag wist ik meteen dat ik dit boek wou lezen. Ik heb echt een zwak voor boeken die in de periode van WOII afspelen. En ook is dit een boek naar de hand van een auteur die ik nog niet kende, een reden des te meer om dit boek te lezen.
Edinburgh 2014
Ella Dalrymple is vierennegentig jaar oud en zit in een verpleeghuis. Ze lijdt aan de ziekte van Alzheimer en weet dat ze niet lang meer te leven heeft. Haar geheugen laat haar meer en meer in de steek. En nu wil ze dat haar kleindochter Kendra haar levensverhaal neerpent.
Kendra gaat dus op uitdrukkelijk verzoek van haar oma naar de home. Ze wordt overrompeld door schuldgevoelens omdat ze nog maar weinig naar haar grootmoeder is geweest. Ze heeft een fulltime job in het onderwijs, een echtgenoot die werkloos is en daarbovenop heeft nog een zoontje dat zwaar autistisch is. Door dit alles rest er nog maar weinig vrije tijd en Kendra ziet er dus dan ook tegenop om haar oma te bezoeken. Eigenlijk kan ze er nu niets bij hebben maar op aandringen van haar oom besluit ze toch te gaan.
Gelukkig is Ella er helemaal bij als Kendra haar bezoekt en ze vraagt haar kleindochter om een gunst: Ze wil in haar eigen woorden haar levensverhaal aan Kendra vertellen en dat zij dat opschrijft. Ella heeft een hoofd vol herinneringen en dat wil ze op papier hebben. Om het Kendra gemakkelijk te maken spreekt ze alles in op bandjes, heeft ze fotoalbums en brieven. Deze kunnen haar helpen om het zich allemaal voor te stellen en de plaatsen tot leven brengen.
Er is ook nog een bijzondere reden waarom Ella dit wil: de band met haar dochter Rhona, Kendra’s moeder, is doorgeknipt. Kendra vraagt zich dan ook af wat er is gebeurd dat de afstand tussen moeder en dochter heeft gecreëerd. Wat heeft hen in godsnaam uit elkaar gedreven??? Het dringt opeens tot Kendra door dat haar grootmoeder haar hiermee ook iets aanbiedt. Een uitleg of in ieder geval betere inzichten met betrekking tot haar eigen leven. Door samen te zijn is dit voor beide vrouwen ook troostrijk.
Deze roman is ingedeeld in drie delen en gaat van de periode 1938 tot en met 2015. Ook de verhaallijnen zijn opgesplitst: het ene is het heden waar Kendra samen met haar oma Ella dingen bespreekt. Het ander deel speelt zich af in het verleden en begint in het jaar 1938. Daar gaat Ella naar Frankrijk en meer bepaald naar Ile de Ré waar ze haar zomervakantie zal doorbrengen. Dit om haar Frans te bevorderen. Algauw voelt Ella zich daar thuis met de tweeling Caroline en Christophe en heeft ze de tijd van haar leven gedurende deze zes weken. Het jaar daarop wordt ze terug uitgenodigd door de familie Martet in Parijs maar dan moet ze halsoverkop terug naar Schotland want de oorlog breekt uit.
Vanaf de eerste bladzijden voel je al de verschillende emoties tussen Ella en Kendra onderling. Kendra enerzijds door schuldgevoelens en Ella die hoopvol is dat haar kleindochter deze taak op zich gaat nemen. De auteur heeft een zeer vlotte en aangename schrijfstijl waardoor het maakt dat je doorheen het boek vliegt. Ook (be)schrijft ze zo beeldig hoe alles er uit ziet en hoe alles eraan toe gaat. Dit maakt dat het je een gevoel geeft dat je er als het ware bij bent. De emoties spatten zo van de pagina’s!
Met Ella heeft ze een sterk personage neergezet; ze mag dan wel al vierennegentig zijn maar is heel intelligent en weet precies wat ze wil en wat haar capaciteiten zijn. Het is dan ook geen wonder dat de band tussen Ella en Kendra zeer omvangrijk wordt; dit ook wetende dat er niet veel tijd meer rest voor hen. De brieven die aan bod komen zijn ook hartverscheurend en mede door dit krijg je veel medelijden met het personage van Ella.
Ook Kendra’s gezinsleven komt aan bod en meer bepaald hoe het is om een kind te hebben met autisme. Daar legt de auteur ook de nadruk op. Zo beschrijft ze de goede en de kwade dagen van Kendra’s zoontje. De roman is bitterzoet; het ene moment is het leuk en het andere moment is er spanning. Dit weet de auteur goed neer te zetten en bovendien bevat het boek een paar cliffhangers! Saai is het in ieder geval niet en dit maakt ook dat het boek moeilijk is om opzij te leggen. Je zit gewoon met vragen die je zo snel mogelijk beantwoord wil zien. En tot de laatste pagina’s blijf je je afvragen wat er nou precies is gebeurd tussen moeder en dochter. Dat hield me dus constant bezig.
Het is ronduit een prachtig en wondermooi epos geworden van een zeventienjarig meisje tot en met een oudere dame op een gezegende leeftijd. Die een leven met veel ups & downs gekend heeft en nu al die blijvende herinneringen met haar kleindochter deelt. Een verhaal vol hoop, liefde, verdriet en relaties. Het is zowel hartverwarmend als hartverscheurend te noemen. De auteur heeft een buitengewoon emotioneel verhaal geschreven waar ik elk moment van genoten heb en je gaat helemaal op in het verhaal! Deze eerste kennismaking met deze auteur was zeer aangenaam en ze heeft er een fan bij! Het is een mustread en krijgt dan ook 4 fonkelende sterren!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
