"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Eindstation Auschwitz

Woensdag, 8 december, 2021

Geschreven door: Eddy de Wind
Artikel door: Sanne de Jong

Rauw, oprecht en uniek

[Recensie] Eindstation Auschwitz vertelt het unieke verhaal van auteur Eddy de Wind en zijn ervaringen met de Tweede Wereldoorlog en haar nasleep. Als Joodse arts ging Eddy de Wind in 1942 vrijwillig naar kamp Westerbork, maar aan zijn verblijf kwam al snel een einde. Dat is het moment waar Eindstation Auschwitz begint. Samen met zijn vrouw Friedel wordt Eddy getransporteerd naar Auschwitz.

Dit boek weet meteen aandacht te trekken door de eerste regel: “Hoe ver is het naar die wazig blauwe bergen?” Dit citaat symboliseert mooi de rest van het verhaal, als de auteur in de concentratiekampen belandt en de blauwe bergen altijd even ver weg blijven. Na dit bijna poëtische deel spitst het verhaal zich toe op de situatie van Hans. Het was voor Eddy de Wind heel moeilijk om aan het einde van de oorlog zijn verhaal op te schrijven. Door over zichzelf in de derde persoon te schrijven, namelijk over Hans, probeert hij dit toch te doen. Hierdoor creëert Eddy afstand, wat goed laat zien dat zijn verhaal anders te heftig was om op te schrijven.

Hans neemt de lezer mee in zijn gedachten over de oorlog, vooral over zijn twijfels en de grote onwetendheid die er heerste. Het laat zien hoe de mensen destijds aan hun informatie kwamen en hoe ze eigenlijk niks zeker konden weten. Ook laat het zien dat mensen tegen elkaar logen, zodat de ergste gedachten die anderen hadden niet werden bevestigd. Verder heeft het me ook aan het denken gezet, bijvoorbeeld dat er wel een soort ziekenhuis was in Auschwitz. Dit vond ik apart, omdat ik altijd het idee had dat je aan je lot werd overgelaten als je ziek werd. Dit was ook eigenlijk zo, als je vervolgens kijkt naar de middelen die er waren.

Verhalen en boeken over de Tweede Wereldoorlog worden in alle soorten en maten geschreven, maar het blijft belangrijk om dit te vertellen. Dat is ook het geval met dit boek, dat in januari 2020 opnieuw is uitgegeven. Wat Eindstation Auschwitz onderscheidt van andere boeken is dat het hoofdpersonage de lezer weet mee te nemen in een persoonlijk verhaal, waardoor het een hele andere lading krijgt. De wetenschap dat alles wat er verteld wordt ook echt gebeurd is, maakt dat dit boek je bij blijft.

Hereditas Nexus

Tot slot een mooi citaat:

“Friedel, ze was van goud, maar zuiver goud is een zacht metaal en was ze van staal geweest, dan had niet zo licht alle leed zijn sporen op haar achtergelaten.”

Eerder verschenen op Instagram @sann.books