Kookboek om zelf te schrijven
[Recensie] Foto’s maken van je maaltijd is in deze tijd heel normaal. Zo staat je telefoon of Instagram vol met stijlvolle plaatjes van smakelijke creaties. De vraag is natuurlijk of je nog weet wat je at als je die foto’s terug kijkt. En weet je dan nog wel hoe je het had bereid en hoe lekker het was?
Het Culinair dagboek is een heel simpel concept: een mooi vormgegeven boek met ruimte voor 365 recepten. Je kan invullen hoe het recept heet, wanneer en waar je het hebt gegeten, wat de ingrediënten zijn en hoe je het bereidt. Je kunt zelfs aangeven hoe lekker het eten was met nul tot 6 sterren. Het heeft in het begin een index waarmee je de recepten gemakkelijk opzoekt. Het is een ontzettend goed boek om te geven aan je ouders of grootouders met de vraag of je het over een jaar terug mag hebben. Dan kan je alle lekkere recepten die je in je jeugd kreeg zelf maken.
Helaas heeft het boek ook wat minpunten. De inhoudsopgave heeft alleen ruimte voor ongeveer 80 recepten. De regels waar je de recepten kan opschrijven staan erg dicht op elkaar en je hebt beperkte ruimte voor de ingrediënten en bereiding. Gelukkig kan dat opgelost worden door klein te schrijven, maar dat moet je maar kunnen volhouden.
Wat moeilijker is op te lossen, is het gebrek aan discipline. Ik ben nooit iemand geweest die dagboeken langer dan een paar dagen volhield. Ik heb dan ook grote moeite om de recepten te blijven invullen. Het laatste recept dat ik heb ingevuld is van 2 weken geleden. Gelukkig maak ik van mijn eten foto’s en heb ik net een lang genoeg geheugen om te onthouden wat het was. Lang leve de camera.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
