"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Euphorbia

Zaterdag, 30 april, 2022

Geschreven door: Patricia Bouwhuis-Ooyevaar
Artikel door: Jeannie Bertens

Na deze thriller is een weekje aan zee nooit meer hetzelfde

[Recensie] Via zijn oom Teun komt Adam, een jonge gedesillusioneerde schrijver, in het bezit van een grote doos met boeken. Een paar interessante boeken vist hij eruit en dan stuit hij op een dagboek van Celia, de vrouw van Derk Wintershoek, een auteur door wie Adam geïnspireerd werd om ook te gaan schrijven.

Het dagboek beschrijft de eerste huwelijksjaren van Derk en Celia die ze doorbrachten in een duinvilla. Misschien zit er wel een goed verhaal in voor een boek, denkt Adam. Na wat research komt hij erachter dat Derk en Celia zowat zestig jaar geleden spoorloos verdwenen zijn. 

Hij vertrekt naar het plaatsje aan de kust waar het echtpaar woonde en heel toevallig mag hij zelfs overnachten in hun verwaarloosde duinvilla die al jaren leeg staat. Hij hoopt daar inspiratie te vinden om hun verhaal te reconstrueren en er een boek over te schrijven en wordt daarbij geholpen door Beate, een jonge, vrolijke en onbesuisde jonge meid die het mysterie ook graag wil oplossen.

Het sombere. kille huis in de duinen
Adam wordt beïnvloed door het sombere kille huis in de duinen, hij voelt dat iemand hem in de gaten houdt. Schrijven lukt hem niet. Wanneer een storm de duinvilla treft lijkt het vermoeden dat er iets vreemds aan de hand is waarheid te worden.

Boekenkrant

Euphorbia is een leuke, originele thriller met een bovennatuurlijk tintje. De schrijfstijl van Patricia Bouhuis Ooyevaar is oké, ze houdt je goed bij de les en weet het hier en daar flink spannend te houden. Ze kiest ervoor om fragmenten van het dagboek voor elk hoofdstuk te plaatsen, zo ‘lees’ je het verhaal van Celia chronologisch en gefaseerd. 

Dat is een positieve toevoeging aan het geheel. Alsof je mee aan het speuren bent, want het dagboek bevat veel aanwijzingen. De opbouw van het verhaal is goed maar af en toe een tikje ongeloofwaardig. Storender is het gebruik van fictieve plaatsnamen, dat is onnodig omdat het verhaal in Nederland speelt. De personages blijven vrij vlak, met name bij Adam had ik wat meer diepgang willen zien. Geen onverdienstelijke thriller echter, goed voor een middagje vertier.

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur: