Heerlijk, hapklaar, creatief en snel, zoals een thriller bedoeld is
[Recensie] Rechercheur Vanessa Frank krijgt het voor haar kiezen in Femicide. Allereerst krijgt ze te maken met een weerzinwekkende moord op een jonge vrouw. Zoals gebruikelijk zoekt ze in de nabije familiekring van het slachtoffer naar een mogelijke dader. Die wordt op een presenteerblaadje aangeboden. De gewelddadige ex, Kairim Laimani, was juist dat weekend op verlof uit de gevangenis. Op een van zijn schoenen wordt een bloedspoor van de jonge vrouw gevonden en bovendien op zijn trui ook nog een haar. Case closed zou je zeggen! Maar Vanessa Frank vindt het wat al te makkelijk en ze speurt verder.
Dan wordt er een tweede vrouw dood aangetroffen, de minnares van een tv-presentator, die als voornaamste verdachte wordt gezien. Vanessa Frank ontdekt een patroon in de moorden, de verdachten liggen in haar ogen teveel voor de hand. Samen met een collega probeert ze de waarheid te achterhalen.
Een heerlijk spannend boek heeft Pascal Engman geschreven, zo eentje dat je niet makkelijk weg kunt leggen. In korte hoofdstukken beschrijft hij het verhaal van verschillende kanten. Als lezer krijg je zo een totaalbeeld van de ontwikkelingen, maar blijven de werkelijke misdaad én de dader lang verscholen. Natuurlijk is ook Nicolas Paredes weer van de partij, hij heeft Vanessa bij een eerdere zaak geholpen, dat kan vanwege zijn verleden niet legaal. Hij is min of meer ondergedoken en werkt nu als verhuizer. Hij ontfermt zich over de twaalfjarige Céline die bij haar alcoholistische vader met losse handjes woont. Een derde hoofdpersonage is Jasmina Kovac, een jonge journaliste van Kvällspressen. Ze doet een beetje denken aan Annika Bengtzon, de hoofdpersoon uit de thrillers van Liza Marklund.
Spannend van begin tot eind, de korte hoofdstukjes maken dat het tempo er van meet af aan goed inzit. Een mooi verscholen plot complimenteert een evenwichtige thriller.
—
Eerder verschenen Perfecte Buren
