Als woede de overhand krijgt
[Recensie]Furie is het zevende verschenen deel in een boekenreeks die zich grotendeels afspeelt op Nederlands grootste Waddeneiland Texel. Hierin speelt ook politie-inspecteur Lone Telander weer een grote rol, bekend van voorgaande delen. Drift – het eerste deel dat verscheen in 2013 – werd genomineerd voor de Crimezone Debuutprijs.
Als zakenman Wiechert Kos uit Den Burg ineens spoorloos lijkt te zijn verdwenen, staat inspecteur Lone Telander en haar team voor een moeilijke opgave. Het wordt al vrij snel duidelijk dat Kos er een geheime relatie op nahield dus er zijn motieven genoeg. Maar ondanks dat inspecteur Telander zijn vrouw Margriet en zijn waarachtige minnares scherp in de gaten houdt, lijkt het spoor dood te lopen.
Tot een woningbrand in het dorpje Oosterend de bewoners doet opschrikken. Heeft dit met de vermissing van Kos te maken of is er meer aan de hand? Ook hier is geen bewijsmateriaal te vinden en op het moment dat Lone Telander vreest dat het onderzoek stuk loopt, komt er verrassend bericht uit Zweden.
Furie begint met een soort proloog die al veel informatie en spanning wegneemt voor later in het verhaal. Ook is dit deel niet voor tere zieltjes weggelegd. Ik waarschuw u alvast!
Ondanks dat het boek zich veelal afspeelt op Texel krijg ik als lezer niet het gevoel dat ik op een eiland zit. Dat is jammer want zo mist de lezer duidelijk het sfeergevoel en de belevenis van de setting. Het stukje dat zich in Zweden afspeelt vind ik dan wel weer treffend beschreven en biedt een welkome afleiding voor de perikelen en avonturen in Texel.
De karakters blijven een beetje oppervlakkig. De hoofdstukken worden vanuit verschillende perspectieven geschreven waardoor je normaliter de belangrijkste (hoofd)personen met hun gedachten en gevoelens zou leren kennen. Maar toch voelt het verhaal zowel zakelijk als afstandelijk aan. Dit kan ook zijn omdat veel karakters ervaren snel op hun teentjes te worden getrapt en direct in de aanval gaan. Dat leest niet prettig.
Te veel toevalligheden in het verhaal maken het boek ongeloofwaardig. De verhaallijnen zijn in het begin ietwat rommelig maar komen aan het eind wel mooi bij elkaar. De schrijfstijl is prettig en leest vlot weg maar toch is Furie niet meer dan een boek voor tussendoor. Daarvoor is er simpelweg niet genoeg spanning, geen diepgang en heeft het geen denderend einde. Ik geef het boek 2,5 ster.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
