"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Ganymedes-13

Zaterdag, 12 mei, 2018

Geschreven door: Remco Meisner
Artikel door: Johan Klein Haneveld

Erg sterke bundeling van Nederlands talent

[Recensie] Er is maar een woord voor: fantastisch, deze eerste editie van de Ganymedes nieuwe stijl uit 2013. De beste van de vier Ganymedesbundels die sindsdien zijn verschenen (al moet ik zeggen dat met de laatste de kwaliteit volgens mij weer op dit niveau begint te komen). Ik was aangenaam verrast door de kwaliteit van de opgenomen vertellingen. Ook al was het ‘stomende punk’ verhaal niet helemaal mijn ding, en het verhaal van Oxana Langbeen was een beetje -wat is het woord? Experimenteel? Fladderend?- in het ‘omgekeerde’ taalgebruik voor mijn smaak, er waren zeker geen missers onder, niks dat de kwaliteit naar beneden trok.

Oke, ik had niet veel met de verhalen van Reinold Widemann, die ik al snel weer vergeten was, en ook het verhaal van Thomas Olde Heuvelt deed me niet zo veel, het had wat te veel ironische afstand voor een verhaal dat zich ook al in een andere cultuur afspeelt, maar het is duidelijk dat hij een begenadigd auteur is. Ik was verbaasd door het aandeel SF-verhalen, en de diversiteit ervan. In latere Ganymedesbundels wordt SF een ondergeschoven kindje, en neemt het magisch realisme de bovenhand, maar hier viel volgens mij meer dan de helft van de verhalen in het SF genre. Van een detective op een planeet waar een buitenaards wezen ervan wordt verdacht een mens vermoord te hebben, tot een droomachtig verhaal waarin mensen steeds een nieuwe taak toegewezen krijgen, maar waar een heel ander verhaal achter blijkt te zitten.

Het verhaal van Django Matthijsen en Anaid Haen had een leuk uitgangspunt, maar was thematisch niet diep. Een van de eerste verhalen -van Mike Jansen- was kwalitatief heel sterke hard SF, met veel interessante speculatie. Martijn Lindeboom voorziet in een actie SF hybride in de nabije toekomst, gaaf opgebouwd, met een leuke twist op buitendimensionale entiteiten. Frank Roger schreef een van de meest verontrustende dystopieen die ik ken (met een kil, donker einde). Er waren verder mooie historische verhalen, waaronder een heel sterke combinatie van Arthuristiek en zombies, die donker, grimmig en spannend was. Dit is een bundel die ik zeker op korte termijn zal gaan herlezen, en een aanrader voor wie iets heeft met het fantastische genre of met SF.

Ons Amsterdam

Eerder verschenen op Hebban

Boeken van deze Auteur:

Tenenkrommende verhalen