"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Ganymedes 6

Dinsdag, 8 oktober, 2019

Geschreven door: V. van der Linden
Artikel door: Johan Klein Haneveld

Interessant tijdbeeld met goede verhalen

[Recensie] Net niet zo’n hoge beoordeling als de eerste vijf delen Ganymedes. Er waren voor mij dit keer geen verhalen die werkelijk met kop en schouders boven de rest uitstaken, of die bleven hangen. Misschien heb ik in korte tijd iets te veel bundels kort achter elkaar gelezen? Het betekent niet dat de bundel slecht is, natuurlijk, want de verhalen waren goed en prima leesbaar.
 
Wat me dit keer opviel was de nadruk op verhalen over de nasleep van een atoomoorlog. Mutanten en de angst voor afwijkende nakomelingen kwamen op verschillende plaatsen voor, zoals in het openingsverhaal en dat van Wim Burkunk. Jeroen Engberts gaf er in De tekenen van God een beklemmende wending aan. Verder meende ik meerdere verhalen te onderscheiden waarin de geestdodende atmosfeer van het werken op een groot kantoor, achter een computer, aan de kaak werd gesteld, bijvoorbeeld in het korte Een kwestie van rechtvaardigheid. Guido Eekhout, een van die schrijvers die nog steeds in het genre actief is, heeft met Argonauten leven tevreden een mooi SF-verhaal aangeleverd. Tais Teng steekt zoals eigenlijk altijd met kop en schouders boven de rest uit. Ef Leonard levert maatschappijkritiek passend bij het thema van de geestdodende kwaliteit van de moderne kapitalistische samenleving. Peter Schaap schreef met Vervloekt Elixer een interessant tijdreisverhaal met een bittere wending. Remco Meisner heeft een space opera geleverd, en toont mijns inziens groei vergeleken met zijn verhalen in de twee delen hiervoor (en die groei heeft zich doorgezet, want hij schrijft nog steeds fantastische verhalen). Het verhaal Femini victrix vond ik een uitschieter naar beneden in deze bundel. Geen succes in mijn ogen. Ook vooral door het nare einde. Eenzelfde wat nare onderwerpskeuze bevindt zich in het verhaal Het kleine meisje in mij, maar dit geeft er mijns inziens een interessante SF-wending aan. Cosmotel vond ik ook niet een goed verhaal – het was een aardige gebeurtenis, maar niet echt meer. Computermoord was een aardige ‘whodunit’. Ook Alarm draait om het einde, dat me met een wrange glimlach achterliet (en dat was goed!).
Kortom, ook hier weer een interessant tijdbeeld van het begin van de tachtiger jaren, met overwegend redelijk goed geschreven SF-verhalen. Zeker de moeite waard, maar ik ga even wat andere boeken lezen voor ik met deel 7 verder ga!
Eerder verschenen op Hebban
 

Boeken van deze Auteur: