Ook dit tweede deel is bovenal spannend
[Recensie] Het verhaal volgt Kyla Davis die op haar zestiende is gewist. Op basis van een strafbaar feit, kreeg ze na een volledige reset van haar geheugen, een leven zonder herinneringen terug. Ze is anders dan alle anderen. En de mate waarin ze afwijkt van haar leeftijdgenoten, wordt in dit tweede deel uit de trilogie steeds duidelijker. Ze wijkt niet alleen af omdat ze is gewist maar ook omdat ze zich steeds meer gaat herinneren. En dat mag en kan niet. En is daarnaast levensgevaarlijk.
Het eerste deel kreeg Gewist kreeg van mij een uitermate positieve waardering van vier sterren. In augustus verschijnt het derde en tevens laatste deel Versplinterd.
Er is goed gekeken naar de feedback op het eerste deel. De taal en stijlfouten komen in deel twee niet langer voor. En daarmee is er redactioneel veel werk verzet. Dit tweede deel ziet er wederom oogstrelend uit en zet de grafische thematiek onverminderd fraai voort.
Teri Terry weet ook van dit tweede deel een prachtig en bovenal spannend verhaal te maken. De grote kwaliteit en onmiskenbaar het grootste talent van de auteur is de dialoog. Daar waar in mijn optiek Stephen King de ongekroonde koning van de dialoog is, is Teri Terry koningin. Zo smooth en to the point, zo waarheidsgetrouw en per karakter verschillend zijn de beschreven dialogen. Het is een genot om te lezen. Het gekozen lettertype en de vormgeving van deze druk staan volledig in dienst van dit talent en verhogen het leesgemak en plezier tot ongekende hoogte.
De dromen van Kyla worden cursief weergegeven en omdat deze in aantal toenemen, wordt het door deze gekozen lettering nergens verwarrend. Geen twijfel of het een herinneringsdroom is of rauwe werkelijkheid. Alles in dienst van een hoog leescomfort. Dat zorgt ervoor dat ik in korte tijd door de vierenhalfhonderd pagina’s heengevlogen ben. En slechts korte tijd moet wachten op het ongetwijfeld spectaculaire slot van dit drieluik. Het verhaal van dit tweede deel wordt afgesloten met de weergave van een vraag en antwoordgesprek tussen auteur en lezers. Een leuke bonus.
Gebroken is een boek dat als thematiek consistent blijft aan het eerste deel. De keuzes die wij in het heden hebben gemaakt zijn de oorzaak van de situatie waarin de wereld zich in 2050 bevindt. Een wereld waarin de jeugd zonder social media volgens opgelegde regels dient te leven. En waar weerstand wordt gestraft met het verwijderen van alle herinneringen, zorgt dit voor een door de overheid opgelegde vorm van dementie bij jongeren.
Dit tweede deel laat ook zien dat je nooit ergens volledig voor of tegen bent. En nooit iemand of iets onvoorwaardelijk kunt vertrouwen. En dat je je als mens kunt vergissen. Is de persoon die je het meest dichtbij laat komen, ook degene die dat verdient? Mooie levenslessen verpakt in een windhoos aan gebeurtenissen.
Deze wirwar aan gebeurtenissen vermindert wel het realisme dat ik in het eerste deel nog voelde. Het verhaal is soms wel erg toevallig qua opvolging en mist ook qua factor tijd een aantal keren de plank. Gesprekken duren dan kort terwijl er wel veel tijd is verstreken. Of er wordt uren gereisd voor het wisselen van een paar woorden met elkaar. Schoonheidsfoutjes in een verder hoogstaand epos. Kortom: Ook dit tweede deel scoort goed. De foutjes uit het eerste deel werden gewist en dit tweede deel heeft helaas wel met de realiteit gebroken. Al met al, geef ik dit boek wederom vier sterren. Met smart wacht ik op het slotakkoord.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
