Fascinerend en gelaagd verhaal
[Recensie] Geheimen draait om Pietro en Teresa. Ze hebben een heftige relatie, vol gigantische ruzies die ze daarna vol passie weer goed maken. Pietro is docent en Teresa was zijn leerlinge, al is hun relatie pas begonnen toen Teresa al eindexamen had gedaan. Teresa is vol vuur en leven en schrikt nergens voor terug.
Maar de ruzies worden steeds heftiger en als ze eigenlijk wel weten dat ze zo niet door kunnen gaan, doen ze nog een laatste poging om hun relatie te behouden. Ze vertellen elkaar een geheim dat zo vreselijk is, dat ze elkaar echt in de afgrond kunnen storten als ze elkaar verraden.
Enkele dagen later gaan ze toch uit elkaar en op dat moment denken ze niet aan de geheimen die ze elkaar verteld hebben.
Pietro krijgt een nieuwe relatie met Nadia, een vrouw die in alles de tegenstelling van Teresa is. Ze trouwen, en krijgen kinderen. Ze zijn gelukkig. Pietro krijgt ook nog succes en bekendheid als hij een artikel schrijft over het onderwijs, dit wordt namelijk opgepikt en krijgt goede kritieken. Pietro schrijft zelfs een boek en wordt een veelgevraagd spreker over onderwijshervormingen. Maar als het succes toeneemt, neemt ook de twijfel toe. Wat zal Teresa doen, is zij van plan om op te duiken en zijn succes te verpesten? Als zij zijn geheim in de openbaarheid brengt, kan hij alles verliezen; Nadia, zijn succes, zijn baan, zijn gezin.
Pietro kan het niet loslaten en blijft contact zoeken met Teresa, doodsbang om wel iets van haar te horen en doodsbang om niks meer te horen.
In het tweede deel van het verhaal horen we jaren later de dochter van Nadia en Pietro die contact zoekt met Teresa om een bepaalde reden en in het laatste deel komt Teresa aan het woord, die haar kant van het verhaal vertelt.
Domenico Starnone is heel goed in het beschrijven van relaties tussen mensen; in een paar woorden, een paar zinnen kan hij een complexe relatie blootleggen en precies aanduiden waar het schuurt, waar de pijnpunten zitten. Zijn personages zijn altijd vol nuance en niemand is helemaal zwart-wit.
Duidelijkheid komt er in dit verhaal niet echt. Hechtte Pietro een te grote waarde aan de invloed van Teresa, of had ze echt problemen kunnen veroorzaken? En wat was nu het geheim en was dat echt zo vreselijk? Sommige zaken zullen in het ongewisse blijven en meesterlijk blijft in het midden wie de waarheid spreekt, Pietro of Teresa. Het is geen lang verhaal, maar juist door de beknoptheid is het zo goed. Geen lange uitweidingen, geen grote exposés, maar de diepte in op een beperkt stuk, waardoor het zeker niet oppervlakkig wordt.
Kortom, opnieuw een fascinerend gelaagd verhaal van Domenico Starnone, dat je aan het denken zet.
—
Eerder verschenen op Bettina Schrijft
