Een muzikant in een Portugese gevangenis
[Recensie] Wie drugs smokkelt, loopt risico’s. Dat ervaart de muzikant Friedrich Hlawatsch ook en hij beschrijft zijn ervaringen in Gekooid. Hij heeft in zijn zeiljacht honderden kilo’s aan drugs bij zich en wordt aangehouden door de waterpolitie. Dan ontstaat een nogal verbijsterend verhaal over zijn gevangenschap in Lissabon waar de levensomstandigheden begin jaren ’80 van de vorige eeuw ons 19e eeuws aandoen.
Friedrich houdt in de gevangenis een dagboek bij dat in totaal 288 dagen duurt en waarvan fragmenten in dit boek zijn opgenomen. Daarna volgt het verhaal van de rechtszaak die uiteindelijk – door bemiddeling van de Nederlandse consul – uitmondt in zijn vrijlating. Zijn gevangenschap heeft 2 jaar geduurd en daarmee is hij er voor Portugese begrippen nog aardig goed vanaf gekomen omdat het wel om drugssmokkel ging.
Het verhaal komt soms wat verwarrend over omdat er niet altijd sprake is van een duidelijke verhaallijn want Friedrich springt soms wat heen en weer. Wie het boek onder handen heeft, blijft toch wel doorlezen omdat hij wil weten hoe het afloopt. Het verhaal fascineert ook wel weer en de omstandigheden komen ons zo bizar over dat ze ons als lezer ‘gevangen’ houden. Friedrich is niet uit op effecten, hij vertelt gewoon de feiten, maar die komen vaak schokkend over. Hij observeert mensen in zijn omgeving, denkt na over het leven en muziek.
Een opmerkelijke stijlfiguur is dat Friedrich twee keer fantaseert onder de noemer “Hoe het verder had kunnen gaan” en dan een fictief verhaal vertelt. Na een aantal bladzijden volgt de regel “Hoe het wel verder ging” en dan belanden we weer in de harde ontnuchterende werkelijkheid.
Gekooid is een opmerkelijk verhaal in een opvallende verhaalstijl dat in het reisboekenfonds van uitgever Elmar een geheel eigen plaats inneemt.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
