Onderhoudende thriller zonder veel diepgang
[Recensie] Nellie Mandel woont en werkt in de kleinste Canadese provincie Prince Edward Island, waar ook haar nieuwste thriller Gele zomer zich afspeelt. Haar voorgaande drie misdaadromans waren telkens een schot in de roos. Zo werd Rode aarde genomineerd voor de Hercule Poirot prijs, Grijze herfst voor de Diamanten Kogel en Blauwe sneeuw voor de Gouden Strop.
Jaarlijks verdwijnt er rond dezelfde periode een meisje op Prince Edward Island. Enkele weken later wordt zij dan vermoord teruggevonden. De politie staat voor een raadsel en denkt aan een seriemoordenaar. Wanneer Sara Goss, die samen met haar ouders een rondreis op een cruise schip maakt, plots verdwijnt lijkt zij het volgende slachtoffer te zijn. Politiechef Arletta Browning wil dat Sara zo snel mogelijk teruggevonden wordt. Maar ondertussen is er ook een fraudezaak lopende die zo snel mogelijk opgelost moet worden.
Gele zomer is een heerlijk, onderhoudende thriller. Je zou het kunnen vergelijken met het werk van Suzanne Vermeer en haar luchtige vakantie misdaadromans. Doordat Sara met haar ouders op reis is, wordt er onmiddellijk een vakantiesfeer gecreëerd door de auteur. Het verhaal zelf wordt op een eenvoudige manier verteld, maar toch weet de auteur voldoende diepgang te creëren bij haar personages. De verdwijningszaak van Sara Goss is spannend, maar het deel over de corruptie lijkt er een beetje bij gesleurd en gaf geen meerwaarde aan het verhaal.
Slechthorend
Sara is slechthorend, en het taalgebruik over haar handicap in het boek is denigrerend en achterhaald. Als je ‘doofstom’ even opzoekt wordt onmiddellijk aangegeven dat deze term ‘vroeger’ werd gebruikt om mensen aan te duiden die doof zijn en slecht kunnen praten. Dit soort taalgebruik doet toch wat afbreuk aan het verhaal.
Hiernaast verdwijnt er een groot stuk van de spanning wanneer al aan het begin van het verhaal wordt prijsgegeven wie de dader is. De auteur moet al zeer sterk uit de hoek kunnen komen om het verder boeiend te kunnen houden, wat hier minder het geval is. Bovendien komt de ontknoping redelijk snel waardoor de spanning volledig wegvalt.
Doch, al bij is Gele zomer een onderhoudende thriller. Zo eentje om ergens aan het strand te lezen, zonder veel over na te denken.
—
Eerder verschenen bij Boeken-cast
