Spanningen in het gezin
[Recensie] Een Young adult boek passeert geregeld mijn recensieboeken-aanbod. Ik geniet er vrijwel altijd van en vraag mij tegelijkertijd af hoe groot de markt is voor dit genre. Steeds minder jongeren en jong-volwassenen in mijn omgeving lezen nog boeken voor hun plezier. Daarnaast ben ik van mening dat het kiezen van een doelgroep, impliciet ook een keuze is om andere doelgroepen uit te sluiten. En lezers uitsluiten, dat zou je als auteur of als uitgever niet willen.
En daarmee blijft er één troefkaart aanwezig voor het YA-boek; je weten te onderscheiden als kaf van het koren.
Jennefer Mellink werd in 2014 al genomineerd als auteur voor de beste Young Adult thriller. Zo’n nominatie is mooi en werkt stimulerend, er volgden meer titels van haar hand.
In mijn handen ligt haar jongste YA-thriller met de titel Genadeloos. Het boek is mooi uitgevoerd met een opvallend mooie en spannende omslag en is gebonden in een hardcover. Dat scoort bij mij direct punten. Moordende concurrentie vraagt om een boek dat je toeschreeuwt in de boekhandel. En dat is de uitgever gelukt. Daarnaast heeft de uitgever aandacht voor social media waardoor zowel de auteur als de uitgeverij op alle vormen van social media te vinden zijn. Daarover is goed nagedacht, de doelgroep is namelijk volledig gericht op dit medium.
Het verhaal gaat over het gezin Der Jäger. Vader Ernst is afkomstig uit Duitsland en leraar Duits op een Middelbare school. Moeder Mildred werkt in een banketbakkerij. De tweeling Lenthe en Clemens zijn zestien jaar jong en zij verschillen als dag en nacht van elkaar. Het gezin kampt met spanningen in alle vormen van relatie en proberen hun weg te vinden in een weerbarstige wereld.
De auteur en de uitgever hebben alle randvoorwaarden ingelost om dit boek snel te lezen. De jongeren die het gaan lezen, hebben een korte aandachtsboog en behoefte aan veel snelheid. Het lettertype is gemakkelijk te lezen, de hoofdstukken zijn kort en dragen de titel van de verteller en ook de zinnen zijn van het kaliber ‘kort maar krachtig’. Geen ellenlange zinnen en bijzinnen met verwijzingen naar omgeving, sfeer en emotie. Het verhaal wordt kort en puntig verteld en houdt de lezer vast. Ik heb het boek dan ook onafgebroken gelezen, totdat ik het kon dichtslaan.
Het verhaal is ‘ziek’ goed. Keer op keer werd ik verrast door de gebeurtenissen. De afloop van het boek is ongelofelijk sterk en verrassend. Een pageturner van de buitencategorie.
Wat mij als volwassen lezer opvalt is de grote mate van herkenbaarheid die je als ouder van nagenoeg volwassen pubers beleeft. Alle zorgen en dilemma’s zijn geloofwaardig en uit het leven gegrepen. ‘Kleine kinderen, kleine problemen en grote kinderen, grote problemen’, hield mijn moeder ons al voor. En het klopt maar weer eens. De periode kort voor de kinderen de zo broodnodige zelfstandigheid omarmen, is een lastige tijd. Voor alle partijen.
De auteur heeft dit prima belicht door ieder hoofdstuk vanuit het perspectief van een ander gezinslid te vertellen. De moeder die alles volgt met de beste bedoelingen wordt als controleur en bemoeial ervaren door haar kinderen. En zo passeren een scala aan strijdpunten de revue. Van dat deel heb ik het allermeeste weten te genieten.
En daarmee wil ik benadrukken dat het naast een YA-thriller ook een pedagogisch verhaal is voor ouders die soms het begrip dreigen te verliezen voor het gedrag van hun kinderen. Waarmee het impliciet een aanrader is voor jong en oud. We leven immers allemaal nog, iedere dag.
Ik vind het een genadeloos goed boek.
Ik heb even moeten glimlachen om het foutje dat vader eindelijk zijn krant had ingeruild voor een digitale versie en aan het eind van het boek de moeder de krant netjes opvouwt voordat de vader hem gaat lezen. We zitten soms nog vast aan het oude terwijl we het nieuwe al hebben omarmd. En precies dat zorgt voor de leukste momenten tussen ouder en kind. Niemand heeft immers het gelijk aan zijn zijde.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
