"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Gewoon puur Emma

Dinsdag, 27 april, 2021

Geschreven door: Onbekend
Artikel door: Sonja Hubregtse

Het verhaal bevat veel elementen uit een echt leven

[Recensie] De lieve, intelligente Emma Vreugdenhil is sinds de kindertijd bevriend met collega Sam de Winter. Ze werken beiden in Vlissingen-Oost als medewerker auto terminal. Emma’s vader is expat en woont samen met haar moeder in Singapore. Daarom woont de enigszins eigenwijze Emma bij haar oma. Wanneer ze wordt gevraagd om een auto van Rotterdam naar Småland te rijden, ontmoet ze Marcus, de eigenaar van de luxe Audi SQ7. Hij is bescheiden, attent en succesvol. Marcus is de vriend van Emma’s baas en is eigenaar van verschillende vakantiehuizen in het prachtige Zweden. Dat komt goed uit, want Emma heeft voor een nacht een slaapplaats nodig. Eén nachtje maar.

Gewoon puur Emma straalt, net als de kaft, een enorme rust uit. De stilte van de omgeving en het vakantiegevoel vormen, vooral in het begin, de kern van het verhaal. De belevenissen om de hoofdpersonen heen is vermakelijk en blijft nog lang hangen. Het is geen doorsnee roman over een man die een vrouw ontmoet en op het laatst samenkomen, maar het is juist opgebouwd vanuit een andere context.

Er zijn weinig hoofdpersonen aanwezig waardoor je de personages goed leert kennen en je snel verbonden voelt met hen. Het beschrijven van de personages in de proloog van het boek helpt daar zeker aan mee. Als lezer zit je snel in het verhaal is het vermakelijk om de gedachtegang van Emma te kunnen volgen. De humor, die voorkomt in heel het boek, is zeker van toegevoegde waarde.

De auteur weet de aandacht goed vast te houden doordat het geen ingewikkeld verhaal is. Ze gebruikt korte zinnen en een fijn lettertype en zorgt voor rustmomenten tijdens het lezen van de tekst door regelmatig alinea’s toe te voegen. Een kleine kanttekening is wel dat de plaats van deze alinea’s in mijn ogen niet altijd logisch is, maar gezien het grotere formaat van de pagina’s is hier misschien bewust voor gekozen.

Archeologie Magazine

Een erg origineel idee is het ‘spelen’ met woorden. De auteur maakt grappige woordspelingen, zoals Biggekerke dat Schweinkirche wordt genoemd. Ook de Zweedse zinnen die regelmatig voor komen maken het vermakelijk. Net als de appjes naar elkaar die zichtbaar zijn gemaakt voor de lezer. De onderlinge toespelingen bij de intieme momenten zijn subtiel bedacht. Deze intieme momenten worden overigens niet gedetailleerd besproken, maar zodanig omschreven dat je als lezer wel weet dat er iets gebeurd is. Het wordt zeer net omschreven. De romantiek is al in het begin van het boek aanwezig. Hierin is geen spannende opbouw te vinden, maar dat doet niks af aan het verhaal. Op sommige momenten zijn situaties enigszins voorspelbaar, maar dat neemt niet weg dat het prettig is om te lezen.

De omgeving van zowel Zweden (vooral Småland) als van de provincie Zeeland worden zeer gedetailleerd verteld waardoor je je in die regio waant. Deze uitgebreide omschrijvingen zijn zeker een meerwaarde voor het verhaal. De beschrijving van de inrichting van de stuga’s (Zweedse houten woning) zorgt voor een knusse sfeer waardoor je duidelijk de Zweedse ambiance proeft.

Het verhaal bevat veel elementen uit een echt leven. De innige relaties die mensen kunnen hebben, zowel in vriendschap, familie, als in de liefde zullen bij velen herkenbaarheid oproepen. Verdriet en blijdschap lopen door elkaar heen gedurende het verhaal. Halverwege het boek komt er een grote ommekeer waarbij de auteur geen heftige onderwerpen uit de weg gaat. De verwaarlozing van een kind, scheidingen en zelfs verlies met rouwverwerking zorgen voor medeleven naar het betreffende personage toe.

De afwisselende momenten van iets uitgebreid vertellen en kort benoemen ligt naar, mijn mening idee, iets te ver uit elkaar. Het is jammer dat sommige situaties te vluchtig omschreven zijn. De balans hierin ontbreekt een beetje.

Al met al is de boventoon van het verhaal om te genieten van het leven. Het tovert voor een glimlach op je gezicht. Zo kan het echte leven zijn; met plezier, liefde, maar ook met jaloezie en verlies. Juist door al deze elementen heeft het boek me geboeid. Als lezer wil je graag weten hoe het nu verder gaat met Emma. Daardoor hoop ik toch op een tweede deel over Emma. Ik geef dit boek vier sterren.

Eerder verschenen op Perfecte Buren