"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Go digital, stay human

Maandag, 13 mei, 2019

Geschreven door: Christian Kromme
Artikel door: Mischa Brendel

Vervelend herhalend en een vage boodschap

Hoe behouden we onze menselijkheid in een tijdperk waarin techniek, elektronica en digitalisering een steeds grotere rol spelen? Dat gaat vanzelf. Tenminste, als we Christian Kromme mogen geloven.

[Recensie] Met het boek Go digital, stay human haalt de lezer een boek in huis dat belooft je te trainen in hoe je de volgende grote technologische disruptie aan kan zien komen. Want elke technologische disruptie is te schetsen als een golf, een S-curve, die is op te delen in zeven kleinere golven. Die golven zijn volgens auteur Christian Kromme samenleving, infrastructuur, informatiestructuur, automatisering, delen, leren en creëren.

De volgende grote technologische verschuivingen kunnen zien aankomen en hier slim op anticiperen: het klinkt te mooi om waar te zijn. En dat is het helaas ook. Tenminste, wat dit boek betreft. Want waar Kromme gouden bergen belooft – hij zal je praktisch het licht laten zien – blijft hij vooral steken in zijn S-curves en voorspelbare patronen.

Het moet gezegd worden dat Kromme zeker een punt heeft als hij stelt dat technologische doorbraken die een grote invloed hebben op onze samenleving zich kenmerken door “natuurlijk over te komen”. Het is juist het minder technologische gevoel dat ertoe leidt dat een technologie doorgang vindt. Immers, hoe natuurlijker en instinctiever een apparaat zich laat bedienen, hoe gemakkelijker een maatschappij het accepteert. Hij trekt hierbij de vergelijking met de natuur en de evolutie en daar slaat hij de plank helaas mis, want hoewel het aantrekkelijk is om evolutie te zien als een wijze van de natuur om te handelen met een doel, is dit te kort door de bocht. Had Kromme het gelaten bij het duiden van de overeenkomsten, dan had hij wellicht nog een punt gehad, maar door te stellen dat cellen zich net zo georganiseerd hebben als wij nu met technologieën doen, schetst hij de evolutie op als een soort meesterplan van een achterliggende architect en dat is weer een heel ander werkgebied.

Dans Magazine

Kwalijker is echter dat Kromme keer op keer ‘zijn’ zeven golven naar voren brengt, waarbij hij er vooral op wijst hoe deze bij eerdere technologische doorbraken ook telkens voorbijkwamen. Maar wanneer je terugkijkt naar gebeurtenissen, is het relatief gemakkelijk om patronen te creëren en die over bepaalde ontwikkelingen heen te leggen. Vooral omdat je hierbij selectief te werk kan gaan – gebruik die gebeurtenissen en technologieën die bij jouw beeld passen en laat andere achterwege – is het beeld dat hierbij geschetst wordt misleidend en onjuist.

Ook kwalijk is dat Kromme de lezer belooft na zijn boek de volgende technologische aan te zien komen om hierop slim te kunnen anticiperen, maar hij nooit concreet wordt. Als hij die volgende technologische doorbraak dan zo goed ziet aankomen, waarom benoemt hij die dan niet specifieker?

Go digital, stay human blijft daarmee een boek dat op meerdere niveaus teleurstelt en datzelfde had kunnen bereiken in de helft van de pagina’s.

Eerder verschenen in TW