Heb jij misschien een ei om een appeltaart te maken?
De auteur
Davide Cali schreef al meer dan honderd kinder- en jeugdboeken. Hij debuteerde in 2001. Hij heeft in 2006 de Bologna Ragazzi award voor fictie ontvangen.
De illustrator
Maria Dek studeerde in Warschau en Londen. Ze is een Poolse illustrator. Ze debuteerde met En foret. Ze woont in het Poolse Bialowieza, midden in het oudste bos van Europa.
Verhaal
Er was eens een muis die een omelet wilde maken. Helaas had ze geen ei en bedacht dit te vragen aan haar buur: de merel. Maar ook de merel heeft geen ei, hij heeft wel bloem. Daarmee kunnen ze een toetje maken. Samen gaan ze verder op zoek naar een ei, als eerste bij de slaapmuis. Uiteindelijk komen we bij allerlei dieren die een ingrediënt hebben en verandert hetgeen dat ze willen gaan bakken ook een aantal keren. Wat zou er uiteindelijk gemaakt gaan worden en vinden ze nog een ei?
Bakken
Na het lezen van het verhaal zou je met je kind(eren) ook lekker kunnen gaan bakken. Wat heb je in huis en wat zou je kunnen maken? Zijn er nog kinderen in de buurt die mee willen bakken en andere lekkere spulletjes hebben? Of je speelt het verhaal met knuffels na of speeldiertjes.
Buren
Met je kind zou je ook kunnen praten over buren en vriendjes. Waar wonen jullie, kom je weleens bij de buren of bij anderen in de wijk waar je woont? Speel je daar graag mee, in huis of buiten? Leuk om het samen over te hebben!
Vormgeving
Het boek voelt prettig aan, het karton is vrij zacht aan de buitenkant. De cover is zeer mooi geïllustreerd, je wordt als het ware in het boek getrokken. Ook de schutbladen zijn erg mooi geïllustreerd met smakelijke rode appels , een slak en een muis. Het verhaal is prettig beschreven, kent een fijne opbouw en herhaling. De dieren worden steeds opgesomd, er komen regelmatig nieuwe dieren bij en door de opsomming blijft het duidelijk. Alle dieren zien we op de pagina’s ook steeds terugkomen. En op de laatste pagina staat ook een lijstje met welk dier waaraan heeft bijgedragen, ook een erg prettig gegeven in dit boek.
We zien de huizen van de dieren en hoe ze elkaar om hulp gaan vragen. Het hele boek roept bij mij een vriendelijke, sprookjesachtige sfeer op, waar ik ook graag zelf zou willen komen. De dieren zijn erg vriendelijk voor elkaar en behulpzaam. Zeker een aanrader!
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
