"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Grafheuvel

Zaterdag, 11 februari, 2017

Geschreven door: Johan Theorin
Artikel door: Joop Liefaard

Prachtige, mooi geschreven thriller

[Recensie] Het vakantieseizoen op het Zweedse eiland Öland staat voor de deur en in het vakantieparadijs Ölandic Resort, dat eigendom is van de familie Koss is alles in gereed gebracht om de duizenden toeristen die het eiland zullen overspoelen te ontvangen. De oude Gerlof Davidsson ziet het allemaal met lede ogen aan. Een van die vakantiegangers is de twaalfjarige Jonas Koss. Op een avond rent hij helemaal overstuur het vakantiehuisje van Gerlof binnen met een verhaal over doden en spoken die hij op een schip heeft gezien.

Aron Fredh is een Ölandse jongen die in 1931 het eiland verliet om samen met zijn stiefvader het geluk te beproeven in de nieuwe wereld. Nu is hij terug, een oude man die wraak wil nemen omdat hem lang geleden een groot onrecht is aangedaan. Kort na zijn aankomst op het eiland wordt een bewaker vermist, een onbetrouwbare medewerker aan wiens vermissing geen aandacht wordt besteed.

Grafheuvel is het vierde en laatste deel in de zogenaamde Ölandserie, vier thrillers die zich steeds in een ander seizoen afspelen. In Grafheuvel is dat de zomer. Gerlof Davidsson komt is alle vier boeken voor maar in dit laatste deel speelt hij de hoofdrol. Hij is een aimabele man, een gepensioneerde visser die zijn dagen doorbrengt in een bejaardentehuis maar gedurende de zomer op het eiland verblijft. Jonas is de tweede hoofdpersoon in het verhaal. Hij is twaalf jaar en verblijft deze zomer met zijn vader in het vakantieparadijs en doet klusjes voor de familie terwijl hij eigenlijk zijn vakantie met zijn moeder had willen doorbrengen.

Johan Theorin heeft een mooie schrijfstijl waar een aangename rust vanuit gaat. Hij neemt de tijd en de woorden om het verhaal op te bouwen. Het is een elegante stijl die boeit en nergens langdradig wordt. De personages zijn goed uitgewerkt en overtuigen. Het plot zit goed in elkaar. De sfeertekeningen van het eiland Öland zijn mooi en beeldend. Folklore en plaatselijke gebruiken spelen een onmisbare rol en geven Grafheuvel een sfeervol reliëf. Johan Theorin weeft een interessant maar ook gruwelijk deel van de Russische geschiedenis in het verhaal. Gebeurtenissen die Aron Fredh hebben gevormd en van hem een ander mens hebben gemaakt.

Boekenkrant

Grafheuvel is geen spannende thriller, dat zou ook helemaal niet passen in de sfeer van het verhaal. Het is een verhaal over heden en verleden, over verborgen familiegeheimen en wraak, over spoken en grafheuvels, over de vriendschap tussen een oude man en jonge puber, over de verschrikkingen in het beloofde land en al die aspecten en meer brengt Johan Theorin kundig bij elkaar in een overtuigende en boeiende thriller. Er wordt wel gezegd dat je moet stoppen op het hoogtepunt van de roem. Met dit in gedachte is het begrijpelijk dat de Ölandserie stopt. De vier boeken hebben verteld wat ze moeten vertellen en Johan Theorin is getalenteerd genoeg om te verrassen met iets nieuws.

Eerder verschenen op Hebban


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.